نویسنده: ﻫﻴﺮﻡ ﺍﺳﻤﻴﺖ

ﻣﺘﺮﺟﻢ: ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻛﻤﺎﻝ ﻫﺪﺍﻳﺖ

این مطلب خلاصه کتاب مدیریت بر خود است. برای دریافت کل خلاصه به لینک در پایان مطلب مراجعه کنید.

ﻫﻤﻪ ﻣﺪﻳﺮﺍﻥ ﺑﺎ ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻭ ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ ﻛﺎﺭﺑﺮﺩ ﻭ ﻧﺤﻮﻩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺁﺷـﻨﺎﻳﻲ ﺩﺍﺭﻧـﺪ. ﺩﺭﺑـﺎﺭﻩ ﺗﻌﺮﻳـﻒ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻧﻈﺮﻳﺎﺕ ﻣﺘﻔﺎﻭﺗﻲ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ. ﻃﻴﻒ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﺗﻔﻜﺮ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺑـﺴﻴﺎﺭ ﻭﺳـﻴﻊ ﺍﺳـﺖ،. ﭘﻴـﺸﺮﻓﺖﻫـﺎﻱ ﻋﻠﻤﻲ ﻭ ﺗﻜﻨﻮﻟﻮﮊﻳﻚ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﻭ ﺍﺑﺘﺪﺍﻱ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﻳﻜﻢ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻧﻴﺰ ﻣﻲﺷﻮﺩ. ﻭ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺘﻮﺍﻥ ﮔﻔـﺖ ﻛﻪ ﺁﻫﻨﮓ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺗﻜﻨﻴﻚﻫﺎﻱ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﺎﻳﺮ ﻋﻠﻮﻡ ﺳﺮﻳﻊﺗﺮ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳـﺖ. ﻣـﻲﺩﺍﻧـﻴﻢ ﻛـﻪ ﻳﻜـﻲ ﺍﺯ ﺷﺎﺧﺼﻪﻫﺎﻱ ﻣﻌﺮﻑ ﻣﺪﻳﺮﻳت ﺑﻬﺮﻩﻭﺭﻱ، ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺻﺤﻴﺢ ﻭ ﻣﻄﻠﻮﺏ ﺍﺯ ﻣﻨﺎﺑ ﹺﻊ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ، ﺑـﻪ ﻋﻨـﻮﺍﻥ ﻭﺭﻭﺩﻱﻫـﺎﻱﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺷﺎﻣﻞ ﻧﻴﺮﻭﻱ ﺍﻧﺴﺎﻧﻲ، ﻣﻮﺍﺩ، ﻣﺎﺷﻴﻦﺁﻻﺕ، ﭘﻮﻝ، ﺭﻭﺵ، ﺗﻜﻨﻮﻟﻮﮊﻱ، ﺍﻃﻼﻋـﺎﺕ، ﺑـﺎﺯﺍﺭ ﻭ … ﻣﻲﮔﺮﺩﺩ ﻭﻟﻲ ﺁﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺣﻠﻘﻪ ﻣﻔﻘﻮﺩﻩ ﻗﻠﻤﺪﺍﺩ ﻣﻲﮔﺮﺩﺩ، ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺑﺮﺧﻮﺩ ﻳﺎ ﺧﻮﺩﻣﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﻏﺎﻟﺒﺎﹰ ﺑﻪ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﻲ ﺳﭙﺮﺩﻩ ﻣﻲﺷﻮﺩ. ﻣﺎ ﺍﻏﻠﺐ ﺍﻳﻦ ﺑﺰﺭﮒﺗﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺯﻧـﺪﮔﻲﻣـﺎﻥ ﺭﺍ، ﻛـﻪ ﻫﻤﺎﻧـﺎ ﺧﻮﺩﻣـﺎﻥ ﻫـﺴﺘﻴﻢ، ﺑـﻪ ﺩﺳـﺖﻓﺮﺍﻣﻮﺷﻲ ﺳﭙﺮﺩﻩ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻏﻔﻠﺖ ﻛﺮﺩﻩﺍﻳﻢ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺳﻌﻲ ﺷﺪﻩ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺑﺮ ﺧﻮﺩ ﺑﻴﺎﻥ ﻭ ﺍﺻﻮﻝ ﻭ ﺭﻭﺵﻫﺎﻱ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻭ ﺍﺟﺮﺍﻱ ﺁﻧﻜﻪ ﺍﺯ ﺷﻨﺎﺧﺖﺧﻮﺩ، ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺑﺮ ﺧﻮﺩ ﻭ ﺗﺤﻘﻖ ﺁﺭﻣﺎﻥﻫﺎ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﺗﻮﺻﻴﻒ ﮔﺮﺩﺩ.

ﺍﻳﻦ ﺍﺻﻮﻝ ﺑﻪ ﭼﻬﺎﺭ ﺑﺨﺶ ﻋﻤﺪﻩ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻭ ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻣﻲﮔﺮﺩﺩ:

• ﺍﺭﺯﺵ ﺧﻮﺩﺷﻨﺎﺳﻲ
• ﭼﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﺮﺍﻱ ﺷﻤﺎ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ؟
• ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻛﺎﺭﻫﺎﻱ ﻣﻬﻢ
• ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻧﮕﺎﻩ ﻭﺳﻴﻊﺗﺮ

ﺑﺨﺶ ﺍﻭﻝ

ﺍﺭﺯﺵ ﺧﻮﺩﺷﻨﺎﺳﻲ

ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻮﺟﻴﻪ ﺷﺪﻩﺍﻳﻢ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ ﻭ ﻗﻬﺮﻣﺎﻥﭘﺮﻭﺭﻱ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ. ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﻧﻤﻲﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﻋﻢ ﻗﺎﺑﻞ ﭘﺬﻳﺮﺵ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻣﻮﺍﺭﺩﻱ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺭﺍ ﻣﻲﺗﻮﺍﻥ ﺑﺮﺷﻤﺮﺩ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻗﺎﻋﺪﻩ ﻣﺴﺘﺜﻨﻲ ﻫـﺴﺘﻨﺪ. ﺑـﺎ ﻳـﻚ ﺑﺮﺭﺳـﻲ ﺳﻄﺤﻲ ﻫﺮ ﻓﺮﺩ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺍﺭﺩﻱ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻛـﻪ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧـﺎﻧﻲ ﺗﻮﺍﻧـﺴﺘﻪﺍﻧـﺪ ﺩﺭ ﺯﻧـﺪﮔﻲ ﺷﺨـﺼﻲ ﻭ ﺣﺮﻓﻪﺍﻱ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺑﮕﺬﺍﺭﻧﺪ. ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺯﻧﺪﮔﻲﻧﺎﻣﻪ ﻭﻳﻨﺴﺘﻮﻥ ﭼﺮﭼﻴﻞ ﺭﺍ ﻣﺮﻭﺭ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ، ﺩﺭﻣﻲﻳﺎﺑﻴﻢ ﻛﻪ ﺍﻭ ﻳـﻚ ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﻴﻢ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺩﺭﺱ ﺧﻮﺩﺷﻨﺎﺳﻲ ﺑﻴـﺎﻣﻮﺯﻳﻢ. ﺍﻭ ﺩﺭ ﻣﻘﻄـﻊ ﻭ ﺑﺮﻫـﻪﺍﻱ ﺣـﺴﺎﺱ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﻳﺦ، ﻣﻘﺎﻡ ﻧﺨﺴﺖ ﻭﺯﻳﺮﻱ ﺍﻧﮕﻠﺴﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺍﺭﺯﺵ ﻧﻬﺎﺩﻥ ﺑﺮ ﺧـﻮﺩ ﻭ ﺍﻓﻜـﺎﺭﺵ، ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺤـﺮﺍﻥ ﺳﺮﺑﻠﻨﺪ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺩﻭﺭﻩ ﻛﺎﺭﻱ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺭﺳﺎﻧﻴﺪ. ﭼﺮﭼﻴﻞ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﺤﺮﺍﻥﻫﺎﻱ ﺑﺎﻟﻘﻮﻩ ﻭ ﺑﺎﻟﻔﻌﻞ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺭﺍﻩ ﺧﻮﺩ ﺑﻮﺩ. ﻋﺎﻣﻞ ﺍﺻـﻠﻲ ﻛـﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺑﺤﺮﺍﻥﻫﺎ ﻣﻲﻛﺮﺩ، ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺑﻪﻧﻔﺲ ﻋﻈﻴﻤـﻲ ﺑـﻮﺩ ﻛـﻪ ﺩﺭ ﺍﻭ ﻭﺟـﻮﺩ ﺩﺍﺷـﺖ. ﺍﻭ ﻣـﻲﮔﻔـﺖ:

»ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻫﺴﺘﻢ ﻛﻪ ﻧﺒﺎﻳﺴﺘﻲ ﺷﻜﺴﺖ ﺑﺨﻮﺭﻡ«.

ﺍﻭ ﺑﻪﺧﻮﺑﻲ ﺑﻪ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻋﻈﻴﻤﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﺪﺍﻥ ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪ ﺑﻮﺩ، ﻣﻲﺷﻨﺎﺧﺖ. ﺷﺎﻳﺪ ﺍﻳﻦ ﺳﺆﺍﻝ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺎ ﻣﻄﺮﺡ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺧﻮﺏ ﻣﺎ ﻛﻪ ﭼﺮﭼﻴﻞ ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ. ﺑﻠﻪ، ﺍﻳﻦ ﺩﺭﺳﺖ ﺍﺳﺖ. ﺍﻣﺎ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﺑﺮﺳﻴﻢ ﻛﻪ ﻓﺮﺩ ﻓﺮﺩ ﻣﺎ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﻴﻢ ﺑﺎ ﻫﻤﻴﻦ ﺩﺭﺟﻪ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﻭ ﺁﮔﺎﻫﻲ ﺑﻪ ﺗﻮﺍﻧﺎﻳﻲﻫﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﺩﺳﺖ ﻳﺎﺑﻴﻢ. ﻣﻄﻤﺌﻨﺎﹰ ﻣﺎ ﺑﺎ ﺑﺤﺮﺍﻥﻫﺎﻳﻲ ﻧﻈﻴﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﭼﺮﭼﻴﻞ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺭﻭﺑﻪﺭﻭ ﺑـﻮﺩ ﺭﻭﺑـﻪﺭﻭ ﻧﺨـﻮﺍﻫﻴﻢ ﺷـﺪ. ﺍﻣـﺎ ﺩﺭ ﻣﺒـﺎﺭﺯﺍﺕ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺻﻮﺭﺕ ﻛﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﻫﻤﻪ ﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﻗﺪﺭﺕ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻳﻢ ﻛﻪ ﺍﺣﺴﺎﺳﻲ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺯ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ، ﺍﻋﺘﻘـﺎﺩ ﻭ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺑﻪﻧﻔﺲ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺑﺎﺷﻴﻢ. ﻭﻗﺘﻲ ﺭﺍﺟﻊ ﺑﻪ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻥ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ، ﺍﻟﺰﺍﻣﹰﺎ ﺍﻳﻦ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻥ ﺳﻴﺎﺳﺖﻣﺪﺍﺭﺍﻥ ﻳﺎ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺑﺎﺯﺍﻥ ﻳﺎ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ. ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﻴﻢ ﺍﺯ ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻨﻪﻫﺎﻱ ﻭﺭﺯﺷﻲ ﻳﺎ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﻳﺎ ﻫﻨـﺮﻱ ﻧﻴـﺰ ﻳـﺎﺩ ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻜﺎﻥﻫﺎﻳﻲ ﺭﺳﻴﺪﻩﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﻫﻴﭻﻛﺲ ﺗﺼﻮﺭﺵ ﺭﺍ ﻧﻤﻲﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﻫﻤـﻪ ﺍﻳـﻦ ﺍﻓـﺮﺍﺩ ﻳـﻚ ﻧﻜﺘـﻪ ﻣﺸﺘﺮﻙ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ. ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪﺧﻮﺑﻲ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻲﺷﻨﺎﺳﻨﺪ. ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭﻙ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﻗﺪﺭﺕ ﻧﺎﺷﻲ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺭﺍ ﻣﻲﺩﺍﻧﻨﺪ.

ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﺎﻳﻜﻞ ﺟﺮﺩﻥ ﺑﺴﻜﺘﺒﺎﻟﻴﺴﺖ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺍﺳﺖ. ﺍﻭ ﺑﻪ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﺍﻛﺜﺮﻳﺖ ﻛﺎﺭﺷﻨﺎﺳﺎﻥ ﻭ ﻣﺘﺨﺼـﺼﺎﻥ، ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺑﺎﺯﻳﻜﻦ ﺍﻳﻦ ﺭﺷﺘﻪ ﻭﺭﺯﺷﻲ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﻭ ﺍﺯ ﺷﺮﺍﻳﻂ ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺧﻮﺑﻲ، ﻛـﻪ ﻣﻨﺎﺳـﺐ ﺑـﺎ ﺍﻳـﻦ ﺭﺷـﺘﻪ ﻭﺭﺯﺷﻲ ﺍﺳﺖ، ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ. ﺍﻣﺎ ﭼﺮﺍ ﺑﺎﺯﻳﻜﻨﺎﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﻛﻪ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﭼﻨﻴﻦ ﻭﻳﮋﮔﻲﻫﺎﻳﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻪﺍﻧـﺪ ﺩﺭﺣﺪ ﻭ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺍﻭ ﻣﻮﻓﻖ ﺷﻮﻧﺪ؟ ﻋﺎﻣﻠﻲ ﻛﻪ ﻣﺎﻳﻜﻞ ﺟﺮﺩﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻣﺘﻤﺎﻳﺰ ﻣﻲﺳﺎﺯﺩ، ﺍﺷﺘﻴﺎﻕ، ﻗﻄﻌﻴﺖ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻭ ﻣﻴﻞ ﺑﻪ ﺧﻮﺏ ﺑﺎﺯﻱ ﻛﺮﺩﻥ ﻭ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﺍﺳﺖ. ﻧﻤﻲﺗﻮﺍﻥ ﺑﺎﺯﻱ ﻣﺎﻳﻜﻞ ﺟﺮﺩﻥ ﺭﺍ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻗﺪﺭﺕ ﺍﺭﺍﺩﻩ ﻭ ﻣﺼﻤﻢ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﺧﻮﺏ ﺑﺎﺯﻱ ﻛـﺮﺩﻥ ﭘﻲ ﻧﺒﺮﺩ. ﻭ ﻣﻄﻤﺌﻨﺎﹰ ﻫﻤﻴﻦ ﺍﺷﺘﻴﺎﻕ ﻭ ﻋﺰﻡ ﺭﺍﺳﺦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪﻩ ﺍﻭ ﺑـﻪ ﻣﻮﻓﻘﻴـﺖﻫـﺎﻳﻲ ﺑﺮﺳـﺪ ﻛـﻪ ﺑـﺮﺍﻱ ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺍﺯ ﻛﺎﺭﺷﻨﺎﺳﺎﻥ ﻭ ﻣﺘﺨﺼﺼﺎﻥ ﺣﻴﺮﺕ ﺁﻭﺭ ﻭ ﺑﺎﻭﺭﻧﻜﺮﺩﻧﻲ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﻫﻤﻴﻦﺟﺎ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﻩ ﺍﺷﺘﺮﺍﻙ ﺑﻴﻦ ﻭﻳﻨﺴﺘﻮﻥ ﭼﺮﭼﻴﻞ ﻭ ﻣﺎﻳﻜﻞ ﺟﺮﺩﻥ ﭘﻲ ﻣﻲﺑﺮﻳﻢ. ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﺛﺎﺑـﺖ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﺧﺼﻮﺻﻴﺎﺕ ﻻﺯﻡ ﺑﻮﺩﻩ، ﺧﻮﺩ ﻭ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪﺧـﻮﺑﻲ ﺷـﻨﺎﺧﺘﻪ ﻭ ﺩﻗﻴﻘـﹰﺎ ﻣـﻲﺩﺍﻧﻨـﺪ ﻛـﻪ ﻫﺪﻑﺷﺎﻥ ﭼﻴﺴﺖ ﻭ ﻣﻲﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺑﻪ ﻛﺠﺎ ﺑﺮﺳﻨﺪ. ﺍﻳﻨﻬﺎ ﻋﻠﺖ ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺎﻋﺚ ﺑـﻪ ﻭﺟـﻮﺩ ﺁﻣﺪﻥ ﺍﺣﺘﺮﺍﻣﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻤﮕﺎﻥ، ﺣﺘﻲ ﺳﺨﺖﺗﺮﻳﻦ ﺭﻗﺒﺎﻳﺸﺎﻥ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻧﻬﺎ ﻗﺎﺋﻞ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻫﺴﺘﻨﺪ.

جهت دریافت مشاوره کسب و کار با ما در تماس باشید.

ﻣﺎﺩﺭ ﺗﺮﺯﺍ

ﻫﻤﻪ ﻣﺎﺩﺭ ﺗﺮﺯﺍ ﺭﺍ ﻣﻲﺷﻨﺎﺳﻨﺪ. ﺍﻭ ﺭﺍﻫﺒﻪﺍﻱ ﺍﺯ ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ ٧٩٩١ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻋﻤـﺮﻱ ﺧـﺪﻣﺖ ﺑـﻪ ﻓﻘـﺮﺍ ﻭ ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪﺍﻥ ﺩﺭﮔﺬﺷﺖ. ﺍﻭ ﭼﻪ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻌﺮﻭﻓﻴﺘﻲ ﺭﺳﻴﺪ؟ ﺍﮔﺮ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﺟﻤﻊ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎ ﻭ ﻛﺎﺭﻫﺎﻳﻲ

ﻛﻪ ﺍﻭ ﺩﺭ ﻃﻲ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺧﻮﺩ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩﻩ ﺩﺭ ﻳﻚ ﻛﻠﻤﻪ ﺧﻼﺻﻪ ﻛﻨﻴﻢ، ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮕﻮﻳﻴﻢ “ﺧﺪﻣﺖ.”

ﺍﻭ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ: »ﻣﻦ ﺩﺭﻳﺎﻓﺘﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺭﺳﺎﻟﺘﻲ ﻭﺍﮔﺬﺍﺭ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺑﻴﻤـﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﻛـﺴﺎﻧﻲ ﻛـﻪ ﺩﺭ ﺷـﺮﻑ ﻣـﺮﮒ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺍﺯ ﮔﺮﺳﻨﮕﺎﻥ، ﺑﺮﻫﻨﮕﺎﻥ ﻭ ﺑﻲﭘﻨﺎﻫﺎﻥ ﻣﺮﺍﻗﺒﺖ ﻛﻨﻢ«. ﻣﺎﺩﺭ ﺗﺮﺯﺍ ﺍﻳﻦ ﻣﺄﻣﻮﺭﻳﺖ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻋﺰﻣﻲ ﺭﺍﺳﺦ ﻭ ﺍﺭﺍﺩﻩﺍﻱ ﻣﺤﻜﻢ ﺗﻠﻘﻲ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺭﺳﺎﻧﻴﺪ. ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻣﻲﺗﻮﺍﻥ ﺩﺭ ﻣﺎﺩﺭ ﺗﺮﺯﺍ ﺩﻳﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻳﻚ ﺍﻟﮕﻮﻱ ﻣﺸﺘﺮﻙ

ﺑﺎ ﺩﻳﮕﺮ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻥ ﻳﺎﺩ ﻛﺮﺩ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻭ: ﻣﻲﺩﺍﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﻛﻴﺴﺖ، ﭼﻪ ﭼﻴﺰﻱ ﺑﺮﺍﻳﺶ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺩﺍﺭﺩ، ﻣﻮﻗﻌﻴﺘﺶ ﭼﻴﺴﺖ، ﺑﻪ ﺳـﻮﻱ ﭼـﻪ ﻫـﺪﻓﻲ ﺣﺮﻛـﺖ

ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻭ ﭼﻪ ﻫﺪﻓﻲ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﺤﻘﻖ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻛﺮﺩ.

برای دریافت خلاصه این کتاب نفیس مشخصات خود را از طریق لینک زیر ارسال نمایید:

ﭼﺮﺍ ﻣﺎﺩﺭ ﺗﺮﺯﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻳﻚ ﺳﻤﺒﻞ ﻭ ﺍﻟﮕﻮ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ؟

ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺳﺆﺍﻝ ﺩﺭ ﻳﻚ ﻛﻠﻤﻪ ﺧﻼﺻﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ “ﺍﺳﺘﻤﺮﺍﺭ” ﺍﺳﺖ. ﻣﺎﺩﺭ ﺗـﺮﺯﺍ ﺑـﺎ ﺍﺭﺍﺩﻩﺍﻱ ﺍﺳـﺘﻮﺍﺭ، ﻋﺰﻣﻲ ﺭﺍﺳﺦ، ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺗﻲ ﻣﺴﺘﻤﺮ ﻭ ﺑﻲ ﻭﻗﻔﻪ، ﺭﺍﻫﻲ ﺭﺍ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﺭﺳﺎﻟﺘﺶ ﭘﻴﻤﻮﺩﻥ ﺍﻳـﻦ ﺭﺍﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻬﻢ، ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﻭﺟﻪ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺷﺨﺼﻲ ﻧﺒﻮﺩ. ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻣﺎﺩﺭ ﺗﺮﺯﺍ ﺑﻪﺗﺪﺭﻳﺞ ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺷﺪ. ﻣﺮﺩﻡ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﻲﺩﻳﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺮﺧﻼﻑ ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻛـﻪ ﺍﻋﺘﻘـﺎﺩ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻣﺸﻜﻼﺕ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﺎ ﻧﻤﻲﺗﻮﺍﻧﻴﻢ ﺩﺭﺻﺪﺩ ﺣﻞ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺁﻳﻴﻢ، ﻣﺎﺩﺭ ﺗﺮﺯﺍ، ﺍﻳﻦ ﺭﺍﻫﺒﻪ ﻛﻮﭼـﻚ ﺍﻧـﺪﺍﻡ ﻭ ﭘﺮﺗﺤﺮﻙ، ﺍﻳﻦ ﻣﻬﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺭﺳﺎﻧﻴﺪ ﻭ ﻋﻤﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻭﻗﻒ ﻛﻤﻚ ﺑﻪ ﻣﺤﺮﻭﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻪ ﻭ ﻛﻨﺎﺭ ﺩﻧﻴـﺎ ﻧﻤـﻮﺩ. ﺍﻭ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲﺩﺍﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﭼﻪ ﭼﻴﺰﻱ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻭ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻛﺎﺭﻱ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﻥ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﺪ. ﻫﺪﻑ ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺩﻗﻴﻘﹰﺎ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻥ ﺍﻟﮕﻮﺑﺮﺩﺍﺭﻱ ﺷﻮﺩ، ﺑﻠﻜﻪ ﻫﺪﻑ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻧﮕـﺎﻩ ﻛـﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﺍﺷﺘﻴﺎﻕ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻳﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺗﻮﺍﻧﺎﻳﻲﻫﺎﻱﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﺍﺣـﺴﻦ ﺍﺳـﺘﻔﺎﺩﻩ ﻛﻨـﻴﻢ. ﻫﻤـﻮﺍﺭﻩ ﺧﻮﺩﺕ ﺑﺎﺵ ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﺣﺪ ﻛﻤﺎﻝ. ﺍﻓﺮﺍﺩﻱ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲﺭﺳﻨﺪ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﻋﻤﻮﻣﺎﹰ ﺧﻮﺵﺑـﻴﻦ ﻫـﺴﺘﻨﺪ. ﺩﺍﺭﺍﻱ ﺁﺭﺍﻣـﺶ ﺩﺭﻭﻧـﻲ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻛﺜﺮ ﻣﻮﺍﻗﻊ ﺑﻪ ﻫﺪﻑﻫﺎﻱ ﺭﻭﺣﻲ، ﺍﺣﺴﺎﺳﻲ ﻭ ﻳﺎ ﻓﻜﺮﻱ ﺧﻮﺩ ﻣﻲﺭﺳﻨﺪ. ﻫﻤﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﺸﺨﺼﻪﻫـﺎﻱ ﻻﺯﻡ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﺑﻌﻀﻲ ﻭﻳﮋﮔﻲﻫﺎﻳﻲ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲﺭﺳﺪ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩﻱ ﻛﻪ ﻫﻤـﻪ ﭼﻴـﺰ ﺭﺍ ﺑـﺎ ﻫـﻢ ﺩﺍﺭﻧـﺪ ﻣﺸﺘﺮﻙ ﺑﺎﺷﺪ: ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧﻮﺩ: ﻣﻲﺩﺍﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺿﻌﻒ ﻭ ﻗﻮﺕﺷﺎﻥ ﭼﻴﺴﺖ، ﺗﻮﺍﻧﺎﻳﻲﻫﺎﻱ ﺁﻧﻬﺎ ﻛﺪﺍﻡ ﺍﺳﺖ ﻭ ﭼﻄﻮﺭ ﺑﺎﻳﺪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﻨﺪ. ﺍﻳﻦ ﺁﮔﺎﻫﻲ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻛﻤﻚ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻛﺎﺭﻫﺎﻱ ﺧﺎﺭﻕﺍﻟﻌﺎﺩﻩﺍﻱ ﺭﺍ ﺣﺘﻲ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻧﻲﻛﻪ ﺍﺯ ﻧﻈـﺮ ﺟـﺴﻤﻲ (ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎﺩﺭ ﺗﺮﺯﺍ) ﺿﻌﻴﻒ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﻨﺪ. ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ: ﺗﺮﺱ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻔﻬﻮﻣﻲ ﻧﺪﺍﺭﺩ. ﻭﻳﻨﺴﺘﻮﻥ ﭼﺮﭼﻴﻞ ﺍﺯ ﺻﻤﻴﻢ ﻗﻠـﺐ ﺍﻋﺘﻘـﺎﺩ ﺩﺍﺷـﺖ ﻛـﻪ ﺷﻜـﺴﺖﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺧﻮﺭﺩ.

ﺁﮔﺎﻫﻲ ﺑﻪ ﺍﺭﺯﺵ ﺍﻧﺴﺎﻥﻫﺎ: ﺗﻮﺟﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻛﻤﻚ ﻛﺮﺩﻩﺍﻧﺪ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ. ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺍﺿﻄﺮﺍﺭ: ﺑﻲ ﺻﺒﺮﻱ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻛﺎﺭﻱ ﻛﻪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﻲﺩﻫﻨﺪ. ﺍﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻧﻤﻲﺗﻮﺍﻧﻨـﺪ ﻣﻨﺘﻈـﺮ ﻃﻠـﻮﻉﺁﻓﺘﺎﺏ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺣﺲ ﺩﺍﺭﺍ ﺑﻮﺩﻥ ﻣﺄﻣﻮﺭﻳﺘﻲ ﺷﺨﺼﻲ: ﺁﺭﻣﺎﻥﮔﺮﺍ ﻭ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﺍﺷﺘﻴﺎﻕ ﺑﺮﺍﻱ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﻫم ﻭ ﻏﻢﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﻣﻲﺩﻫﻨﺪ.

ﺟﺎﺫﺑﻪ ﺷﺨﺼﻲ: ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺭﺍ ﺟﺬﺏ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ.

ﺁﮔﺎﻫﻲ ﺑﻪ ﺍﺭﺯﺵ ﺧﻮﺩ: ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻧﻤﻲﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﺗﻤﺮﻛﺰﺷﺎﻥ ﺑﺮﺗﻮﺍﻧﺎﻳﻲﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺍﺳﺖ.

ﻣﺪﺍﻭﻣﺖ ﺩﺭ ﻣﺴﻴﺮ: ﺍﻓﻜﺎﺭ ﻭ ﺍﻳﺪﻩ ﺟﺪﻳﺪ، ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﺴﻴﺮ ﻣﻨﺤﺮﻑ ﻧﻤـﻲﻛﻨـﺪ ﻭ ﻣـﺪﺍﻭﻣﹰﺎ ﺑـﻪ ﺳـﻤﺖ ﺗﺤﻘـﻖ

ﻣﺄﻣﻮﺭﻳﺖ ﺷﺨﺼﻲﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﺣﺮﻛﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ.

ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺭﻓﺘﺎﺭ: ﻣﻌﻤﻮ ﹰﻻ ﻗﺎﺩﺭﻧﺪ ﺩﺭ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖﻫﺎﻱ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﺤﺮﺍﻧﻲ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﺠﺎﺕ ﺩﻫﻨﺪ.

ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﺍﻛﺜﺮﻳﺖ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺯﻣـﺎﻥﻫـﺎﻱ ﮔﺬﺷـﺘﻪ ﺍﻧـﺴﺎﻥﻫـﺎ ﺍﻭﻗـﺎﺕ ﺑﻴـﺸﺘﺮﻱ ﺑـﺮﺍﻱ ﺍﻧﺠـﺎﻡ ﻛﺎﺭﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ. ﺍﻣﺎ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺳﺆﺍﻝ ﻣﻲﺷﻮﺩ ﺧﻮﺏ، ﭼﻘﺪﺭ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻭﻗﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ؟ ﻣﻌﻤـﻮﻻ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﭼﻴﺰﻱ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ. ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻔﺎﻭﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﻴﻦ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻭ ﺻﺪﺳﺎﻝ ﻗﺒﻞ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛـﻪ ﻣـﺎ ﺑـﺎ ﮔﺰﻳﻨﻪﻫﺎﻱ ﺑﻴﺸﺘﺮﻱ ﺑﺮﺍﻱ ﭘﺮﻛﺮﺩﻥ ﻭﻗﺖ ﺧﻮﺩ ﻣﻮﺍﺟﻪ ﻫﺴﺘﻴﻢ. ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺩﻻﻳﻞ ﻣﻬﻢ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺿـﻮﻉ ﺍﻧﺠـﺎﻡ ﺳـﺮﻳﻊﺗـﺮﻛﺎﺭﻫﺎﺳﺖ. ﺻﺪﺳﺎﻝ ﭘﻴﺶ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻣﺮﻳﻜﺎ ﺯﻣﺎﻥ ﻃﻲ ﻛﺮﺩﻥ ﻋﺮﺽ ﺍﻣﺮﻳﻜـﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺳـﻪ ﻫﻔﺘـﻪ ﺑـﺎ ﺩﺭﺷـﻜﻪ، ﺑـﻪ ﻳـﻚ ﻫﻔﺘـﻪ ﻣﺴﺎﻓﺮﺕ ﺑﺎ ﻗﻄﺎﺭ ﻛﺎﻫﺶ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﻣﻲﺗﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﻧﻴﻮﻳﻮﺭﻙ ﺗﺎ ﺳﺎﻧﻔﺮﺍﻧﺴﺴﻴﻜﻮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭼﻬﺎﺭﺳﺎﻋﺖ ﻭ ﻧـﻴﻢ ﺑﺎ سرعت 1000 ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮ ﻃﻲ ﻛﺮﺩﻩ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺪﺕ ﺷﺎﻡ ﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﻓﻴﻠﻢ ﺳﻴﻨﻤﺎﻳﻲ ﻫﻢ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻛﺮﺩ. ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺷﺘﺎﺏ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺯﻳﺎﺩﻱ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺩﻧﺒـﺎﻝ ﺍﻳـﻦ ﺷـﺘﺎﺏ ﻣـﺎ ﺍﻣـﻮﺭ ﺭﺍ ﺳـﺮﻳﻊﺗـﺮ ﺍﻧﺠـﺎﻡ ﻣﻲﺩﻫﻴﻢ. ﺭﺍﻟﻒ ﻛﻴﺰ ﻣﺤﻘﻖ ﻭ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ، ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺑﻲ ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻗﻔﻞ ﺷﺪﻩ (Timelock) ﻣﻲﮔﻮﻳـﺪ ﻛـﻪ ﺩﺭ ﺯﻣـﺎﻥ ﻗﻔﻞ ﺷﺪﻩ ﺣﺘﻲ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻛﺮﺩﻥ ﻳﻚ ﺛﺎﻧﻴﻪ ﺑﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎﻱ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻓﺸﺮﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻋﻤﻠﻲ ﻧﻴﺴﺖ. ﺩﺭﺩﻭ ﺩﻫﻪ ﻗﺒﻞ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﻛﺮﺩﻥ ﻭ ﭼﺎﭖ ﻳﻚ ﻃﺮﺡ ﮔﺮﺍﻓﻴﻜﻲ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﺮ ﺑﻮﺩ. ﺍﻭﻝ ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﺷـﻮﺩ ﻛﻪ ﭼﻪ ﻓﻀﺎﻳﻲ ﺍﺯ ﺻﻔﺤﻪ ﻛﺎﻏﺬ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﻳﺎﺑﺪ. ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺣـﺮﻭﻑ ﻣـﺘﻦ ﺑـﺮﺍﻱ ﺗﺎﻳـﭗ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﻮﺩ. ﻃﻮﻝ ﺧﻂ، ﻓﻮﺍﺻﻞ ﺑﻴﻦ ﭘﺎﺭﺍﮔﺮﺍﻑﻫﺎ ﻭ ﻣﻮﺍﺭﺩﻱ ﺍﻳـﻦ ﻗﺒﻴـﻞ ﻣـﺸﺨﺺ ﺷـﻮﺩ. ﺳـﭙﺲ ﻃـﺮﺡ ﺗﻮﺳـﻂ ﺗﺎﻳﭙﻴﺴﺖﻫﺎ ﺍﺟﺮﺍ ﻣﻲﺷﺪ. ﺁﻥ ﮔﺎﻩ ﺑﺮﺍﻱ ﺣﺼﻮﻝ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﺍﺯ ﺩﺭﺳﺘﻲ ﺁﻥ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﭼـﺴﺐ ﺩﺭ ﻣﺤـﻞ ﻣـﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮ ﺩﺭ ﻃﺮﺡ ﭼﺴﺒﺎﻧﻴﺪ. ﺍﮔﺮ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﻪﺩﺭﺳﺘﻲ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﻣﺘﻦ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻣﺤﻠﻲ ﺑـﻮﺩ ﻛـﻪ ﺑـﺮﺍﻱ ﺁﻥ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ. ﻭﮔﺮﻧﻪ ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ ﺑﻪﺩﻗﺖ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﻣﺠﺪﺩﹰﺍ ﭼﺴﺒﺎﻧﻴﺪ ﻭ ﻳﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻛﺎﺭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺷﺮﻭﻉ ﻛﺮﺩ. ﺍﻣﺎ ﺣﺎﻻ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺗﻤﺎﻡ ﻛﺎﺭﻫﺎﻱ ﻳﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻇﺮﻑ ﭼﻨﺪ ﺩﻗﻴﻘـﻪ ﻭ ﺑـﺎ ﺍﺳـﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻛﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮ ﺷﺨﺼﻲ ﻣﻲﺗﻮﺍﻥ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩ. ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺍﻳﻨﺠﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﭼﻮﻥ ﺷﻤﺎ ﻛﺎﺭﻫﺎ ﺭﺍ ﺳﺮﻳﻊﺗﺮ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﻲﺩﻫﻴﺪ، ﻣﺸﺘﺮﻳﺎﻥ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻛﻪ ﻛـﺎﺭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻓﺮﺻﺘﻲ ﺗﺤﻮﻳﻞ ﺩﻫﻴﺪ ﻛﻪ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺶ ﻏﻴﺮ ﻣﻤﻜﻦ ﺑـﻪ ﻧﻈـﺮ ﻣـﻲﺳـﻴﺪ. ﻋﻠـﻲﺭﻏـﻢ ﺁﻧﻜـﻪ ﺯﻣـﺎﻥ ﺯﻳـﺎﺩﻱ ﺻﺮﻓﻪﺟﻮﻳﻲ ﺷﺪﻩ، ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭﺯﻣﺎﻥ ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﻛﺎﺭ ﺑﻴﺸﺘﺮﻱ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪﻩ ﺑﺮﺳﻴﺪ. ﺍﻣـﺮﻭﺯ ﻋﺠﻠﻪ ﺑﻪ ﻣﺮﺍﺗﺐ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﺎﺭﻫﺎ ﺯﻣﺎﻥﺑﺮ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﺣﺘﻲ ﻭﻗﺖ ﻓﻜﺮ ﻛﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﻛﺎﺭﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺣـﺎﻝ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺁﻥ ﻫﺴﺘﻴﻢ، ﻧﺪﺍﺭﻳﻢ ﻭ ﻧﻤﻲﺗﻮﺍﻧﻴﻢ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﻫﻴﻢ ﻛﻪ ﺭﺍﺟﻊ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻃﺮﺍﺣﻲ ﻓﻜـﺮ ﻛﻨـﻴﻢ ﻭ ﺷـﺎﻳﺪ ﺭﺍﻩ

ﺑﻬﺘﺮﻱ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﻨﻴﻢ. ﺣﺘﻲ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥﻫﺎﻱ ﻣﺮﺧﺼﻲ ﻭ ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺖ ﻧﻤﻲﺗﻮﺍﻧﻴﻢ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﺎﺕ ﺭﺍ ﻗﻄﻊ ﻛﻨﻴﻢ. ﺯﻳﺮﺍ ﺗﻜﻨﻮﻟﻮﮊﻱ ﺍﻳـﻦ ﻣﻮﻗﻌﻴـﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻛﻪ ﺣﺘﻲ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻓﺘﺎﺩﻩﺗﺮﻳﻦ ﻧﻘﺎﻁ ﺑﻪ ﺗﻠﻔﻦ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﻫﻴﻢ. ﺑـﻪ ﻧﻈـﺮ ﻣـﻲﺁﻳـﺪ ﭼـﻮﻥ ﺍﻳـﻦ ﺗﻜﻨﻮﻟﻮﮊﻱ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ، ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻬﺮﻩ ﺑﺮﺩ.

ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﻴﺶ ﻭ ﻛﻢ ﺟﻤﻼﺗﻲ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺑﻪ ﻛﺮﺍﺕ ﮔﻔﺘﻪﺍﻳﻢ:

• ﺭﻭﺯﻱ ﻛﺘﺎﺑﻲ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﻧﻮﺷﺖ،
• ﺭﻭﺯﻱ ﺑﻪ ﺳﻔﺮ ﺩﻭﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺭﻓﺖ،
• ﺭﻭﺯﻱ ﺍﺛﺮﻱ ﻫﻨﺮﻱ ﺧﻠﻖ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﻛﺮﺩ ﻭ ﻳﺎ
• ﻳﻚ ﺭﻭﺯ، ﻳﻚ ﺳﺎﻝ ﺍﺯ ﻋﻤﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻭﻗﻒ ﻛﻤﻚ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﻛﺮﺩ.

ﺗﻘﺮﻳﺒﹰﺎ ﻫﻤﻪ ﻣﺎ ﺭﺍﺟﻊ ﺑﻪ ﻛﺎﺭﻱ ﻛﻪ ﺭﻭﺯﻱ ﻣﻲﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﻴﻢ، ﺧﻴﺎﻝﭘﺮﺩﺍﺯﻱ ﻛﺮﺩﻩﺍﻳﻢ. ﺍﻣﺎ ﺩﻗﺖ ﻛﻨﻴـﺪ ﻛـﻪ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺑﺎ ﺟﻤﻼﺕ ﻓﻮﻕ ﻣﻮﺍﺟﻪ ﺷﺪﻳﺪ، ﺑﺪﺍﻧﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻧﺸﺎﻧﻪﺍﻱ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮﺍﻳﺘﺎﻥ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ ﺭﻭﺑﻪﺭﻭ ﺷﺪﻩﺍﻳﺪ.

ﺯﻣﺎﻧﻲ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻭﺍﻗﻌﹰﺎ ﻣﻌﻨﻲ ﭘﻴﺪﺍ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺳﺆﺍﻻﺕ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﻫﻴﻢ:

• ﭼﻪ ﭼﻴﺰﻱ ﻭﺍﻗﻌﺎﹰ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﻦ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ؟
• ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺗﺤﻘﻖ ﻛﺪﺍﻣﻴﻚ ﺍﺯ ﺍﻫﺪﺍﻓﻢ ﻫﺴﺘﻢ؟
• ﭼﻪ ﻣﻴﺮﺍﺛﻲ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﻣﻲﺧﻮﺍﻫﻢ ﺑﻪ ﺟﺎ ﺑﮕﺬﺍﺭﻡ؟

ﺍﺻﻠﻲﺗﺮﻳﻦ ﻫﺪﻑ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻛﻤـﻚ ﻛﻨـﺪ ﻓﺎﺻـﻠﻪ ﻭ ﺷـﻜﺎﻑ ﺁﻧﭽـﻪ ﻛـﻪ ﺑﺎﻳـﺴﺘﻲ ﺍﻧﺠـﺎﻡ ﻣﻲﮔﺮﻓﺖ، ﺑﺎ ﭼﻴﺰﻫﺎﻱ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﺪﻩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﻴﻦ ﺑﺒﺮﻳﻢ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﻳﺪﻩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺳﭙﺮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻓﻈﻪﻣـﺎﻥ ﺣـﻚ ﻛﻨـﻴﻢ.

ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﺷﺪﻥ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﭙﺮﺳﻴﻢ:

“ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﺮﺍﻱ ﻛﻢ ﻛﺮﺩﻥ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﭼﻪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﻲﺩﻫﻢ ﻭ ﺑﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪﺭﺍﺳﺘﻲ ﺑﺮﺍﻳﻢ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ ﭼﻪ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﻛﺮﺩ؟”

برای دریافت خلاصه این کتاب نفیس مشخصات خود را از طریق لینک زیر ارسال نمایید:

ﺑﺨﺶ ﺩﻭﻡ

ﭼﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺎ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ

ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺩﺭﻙ ﻛﻨﻴﻢ ﭼﻪ ﭼﻴﺰﻱ ﺑﺮﺍﻳﻤﺎﻥ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ. ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ ﺍﻭﻟﻮﻳﺖﻫﺎ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻣﺎ ﭼﻴﺴﺖ؟ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻳﻚ ﺷﻬﺮﻭﻧﺪ ﺑﺎ ﺍﺭﺯﺵﺗﺮﻳﻦ ﺣﻘﻮﻕ ﻫﺮ ﻳﻚ ﺍﺯ ﻣﺎ ﻛـﺪﺍﻡ

ﺍﺳﺖ؟ ﭼﻪ ﭼﻴﺰﻱ ﺍﺭﺯﺵ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮﺵ ﺑﺠﻨﮕﻴﻢ؟ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﭼﻪ ﻫﺪﻓﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﺟﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺑﮕﺬﺭﻳﻢ؟

ﺗﻚ ﺗﻚ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺍﺻﻮﻟﻲ ﺍﺳﺎﺳﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﺧﻮﺩ ﻭﺿﻊ ﻛﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺩﺭﻳﺎﺑﻨﺪ ﻛﻪ ﭼﻪ ﭼﻴﺰﻱ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ.

ﺍﻳﻦ ﺍﺻﻮﻝ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﻛﻠﻤﺎﺕ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ. ﺍﻳﻦ ﺍﺻﻮﻝ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺸﺎﻥﺩﻫﻨﺪﻩ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎﺷـﺪ.

ﺑﻴﺎﻥ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺷﻤﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻭ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﺑﺎﺷﺪ. ﺍﻳﻦ ﻓﺮﺁﻳﻨﺪ ﺍﺯ ﺳﻪ ﻋﻨﺼﺮ: ﻣﺄﻣﻮﺭﻳﺖ،

ﻧﻘﺶ ﻭ ﺍﺭﺯﺵ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﺳﻪ ﻋﻨﺼﺮ ﺩﺭ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﺮﺩﻥ ﭼﻴﺰﻱ ﻛﻪ ﻭﺍﻗﻌﹰﺎ ﺑﺮﺍﻳﺘﺎﻥ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ، ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻛﻤﻚ ﻣﻲﻛﻨﺪ. ﻫﺮ ﻛـﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﻣـﺎ ﺩﺭ

ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺑﺎ ﻧﻘﺶﻫﺎﻱ ﻣﺘﻔﺎﻭﺗﻲ ﺭﻭﺑﻪﺭﻭ ﻫﺴﺘﻴﻢ )ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﻱ ﻳﺎ ﺍﺟﺒﺎﺭﻱ.( ﺍﻳﻦ ﻧﻘﺶﻫﺎ ﺑﺮﺭﻭﻱ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎ ﺍﺛﺮ ﻣﻲﮔﺬﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺛﺮ ﻣﻲﭘﺬﻳﺮﻧﺪ. ﺍﺯ ﻃﺮﻓﻲ ﻫﻢ ﻧﻘﺶﻫﺎﻱ ﻣﺎ ﻭ ﺍﺭﺯﺵﻫـﺎﻱ ﺑﻨﻴـﺎﺩﻳﻦ ﻣـﺎ ﺑـﺮ ﺑﺮﺩﺍﺷـﺖﻣـﺎﻥ ﺍﺯ ﻣﺄﻣﻮﺭﻳـﺖ

ﺷﺨﺼﻲﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺍﺛﺮ ﻣﻲﮔﺬﺍﺭﻧﺪ (ﻭ ﺍﺛﺮ ﻣﻲﭘﺬﻳﺮﻧﺪ.)

ﺩﺭﻙ ﺍﻳﻦ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﺎﺕ ﺳﻪ ﮔﺎﻧﻪ ﻭ ﻧﺤﻮﻩ ﺗﻌﺎﻣﻞ ﻭ ﺍﺛﺮﮔﺬﺍﺭﻱ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﻣـﺎ ﻛﻤـﻚ ﻣـﻲﻛﻨـﺪ ﻛـﻪ ﺑﺪﺍﻧﻴﻢ : ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻭ ﭼﻪ ﭼﻴﺰﻱ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺎ ﭘﺮﺍﻫﻤﻴﺖﺗﺮﻳﻦ ﺍﺳﺖ. ﺍﮔﺮ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﺭﺍ ﺻﺮﻑ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ، ﺗﺪﻗﻴﻖ ﻭ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﻱ ﺍﺳﺎﺳﻲ ﺧﻮﺩ ﻛﻨﻴﻢ، ﺍﻳﻦ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﻛﻤﻚ ﺯﻳﺎﺩﻱ ﺑﺮﺍﻱ ﺗﻌﺎﺩﻝ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﻜﻨﻨﺪ. ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺳﻪ ﭘﺎﻳﻪ ﻭ ﻳﺎ ﻣﻌﺎﺩﻟﻪ ﺳﻪﺗـﺎﻳﻲ ﺑﻴﺎﻥﻛﻨﻨﺪﻩ ﺍﺻﻮﻟﻲ ﻭﺍﺣﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﻫﺮ ﺳﻪ ﻋﻨﺼﺮ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺑﺮ ﺯﻣﻴﻦ ﻣﺤﻜﻢ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺗﻜﻴﻪ ﻛﺮﺩ. ﺑﺮﺍﻱ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﺗﻌﺎﺩﻝ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻭ ﻛﻨﺘﺮﻝ ﺁﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﻫﺮ ﺳﻪ ﻋﻨﺼﺮ ﻓﻌﺎﻝ ﺑﺎﺷﻨﺪ.

برای دریافت خلاصه این کتاب نفیس مشخصات خود را از طریق لینک زیر ارسال نمایید:

 

ﻫﺮ ﻧﻘﺸﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﺗﻮ ﻭﺍﮔﺬﺍﺭ ﻣﻲﺷﻮﺩ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺧﻮﺏ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﺪﻩ

ﻧﻘﺶﻫﺎ ﻛﺪﺍﻣﻨﺪ؟ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺧﻮﺩﺁﮔﺎﻩ ﻳﺎ ﻧﺎﺧﻮﺩﺁﮔﺎﻩ ﻧﻘﺸﻲ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﻣﻲﮔﻴﺮﻳﻢ. ﺩﺭ ﻫﺮ ﺻﻮﺭﺕ ﻧﻜﺘﻪ ﻣﻬﻢ ﺍﻳـﻦ ﺍﺳـﺖ ﻛـﻪ ﺍﻳـﻦ ﻧﻘـﺶﻫـﺎ

ﻫﻤﮕﻲ ﻭﺍﻗﻌﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺩﻟﻴﻞ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎﻝ ﺑﻪ ﻧﺤﻮﻱ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻛﻨﺎﺭ ﺑﻴﺎﻳﻴﻢ.

ﭼﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﻴﻢ ﭼﻪ ﻧﺨﻮﺍﻫﻴﻢ ﻣﺎ ﺍﺯ ﺑﺪﻭ ﺗﻮﻟﺪ ﺑﻪ ﻋﻀﻮﻳﺖ ﭼﻬﺎﺭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻬﻢ ﺩﺭﺁﻣﺪﻩﺍﻳﻢ: ﻋﻀﻮﻱ ﺍﺯ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪﺍﻱ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻛﺮﻩ ﺯﻣﻴﻦ: ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻋﻀﻮﻳﺖ ﻓﺮﺍﮔﻴﺮ ﻣﺎ ﻭ ﺑﻘﻴﻪ ﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺕ ﻫﺮ ﻛﺪﺍﻡ ﻧﻘﺸﻲ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﺩﺍﺭﻳـﻢ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺍﻳﻦ ﻧﻘﺶﻫﺎ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻧﻘﺶﻫﺎ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﻱ ﺁﮔﺎﻫﺎﻧﻪ ﺷﻮﺩ. ﺩﺭ ﻏﻴﺮ ﺍﻳﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺑﺮﺭﻭﻱ

ﻛﺮﻩ ﺧﺎﻛﻲ ﺭﺍ ﻧﺎﻣﻤﻜﻦ ﻣﻲﺳﺎﺯﺩ. ﺩﻭﻣﻴﻦ ﻧﻘﺶ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻋﻀﻮﻳﺖ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺸﺮﻱ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﻣﺎ ﻭﺍﮔﺬﺍﺭ ﻣﻲﺷﻮﺩ. ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺸﺮﻱ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﻛـﺎﺭ

ﺧﻮﺩ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﻫﺪ، ﻫﺮ ﻛﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﻧﻘﺸﻲ ﻫﺴﺘﻴﻢ. ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻧﻘﺶﻫﺎ ﺩﺭ ﻃﻲ ﻫـﺰﺍﺭﺍﻥ ﺳـﺎﻝ ﻣﺘﺤـﻮﻝ ﺷـﺪﻩ ﺍﺳـﺖ. ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻧﻘﺶﻫﺎ ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﻧﻴﺎﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺩﺭ ﺟﻬﺖ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺑﺮﺧﻲ ﺩﻳﮕـﺮ ﺍﺯ ﻧﻘـﺶﻫـﺎ

ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻭ ﻣﺘﻨﻮﻉ ﺑﻮﺩﻥ ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪﻱﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺍﺳﺖ.

ﺳﻮﻣﻴﻦ ﻧﻘﺶ ﻋﻀﻮ ﺑﻮﺩﻥ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﻫﻤﻪ ﻣﺎ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﻭ ﻳﺎ ﺍﺣﺘﻤﺎ ﹰﻻ ﺧﻮﺍﻫﺮ ﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺩﺍﺭﻳـﻢ

ﻛﻪ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻣﻲﺩﻫﻨﺪ. ﻣﺎ ﺩﺭ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻛﺮﻩ ﺧﺎﻛﻲ ﻭ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺸﺮﻱ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﻧﻘﺶﻫﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﻧﺒﺎﺷﻴﻢ، ﺍﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﻣﺎ ﻧﻘﺸﻲ ﻣﻬﻢ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻓﺮﺯﻧﺪ، ﺧﻮﺍﻫﺮ ﻳﺎ ﺑﺮﺍﺩﺭ، ﺩﺍﻳﻲ ﻳﺎ ﺧﺎﻟﻪ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﻧﺴﺒﺖﻫـﺎ

ﺩﺍﺭﻳﻢ. ﭼﻬﺎﺭﻣﻴﻦ ﻧﻘﺶ، ﻧﻘﺸﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻋﻀﻮﻳﺖ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﺩﻫﺎ ﻭ ﮔﺮﻭﻩﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﻲﺩﻫﺪ. ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﺜﺎﻝ ﻣﺤﻠـﻲ ﻛـﻪ ﺩﺭ

ﺁﻥ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ، ﻣﺤﻞ ﻛﺎﺭ، ﺷﻬﺮ، ﻣﻨﻄﻘﻪ، ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻛﺸﻮﺭ. ﺍﻳﻦ ﻋﻀﻮﻳﺖﻫﺎ ﻭ ﻧﻘﺸﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺣﺎﺻﻞ ﻣﻲﺷﻮﺩ، ﺯﻣﺎﻧﻲ ﺑﻪﺧﻮﺑﻲ ﻗﺎﺑﻞ ﺩﺭﻙ ﺍﺳﺖ ﻛـﻪ ﺯﻧـﺪﮔﻲ ﺷﺨـﺼﻲ

ﻓﺮﺩ ﻭ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﺧﺎﺹ ﺍﻭ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻟﺤﺎﻅ ﺷﻮﺩ. ﻫﺮ ﻓﺮﺩ ﻣﻮﺟﻮﺩﻱ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮﺩ ﺍﺳﺖ، ﺷﻤﺎ ﺣﺘﻲ ﺑـﺎ ﺧﻮﺍﻫﺮ ﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﻫﺴﺘﻴﺪ. ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ، ﺗﺮﻛﻴﺐ ﻣﺤﻴﻂ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻭ ﺗﺠﺎﺭﺏ ﺷﺨﺼﻲ ﺩﺭ ﺷﻜﻞﮔﻴﺮﻱ ﻫﺮ ﻓﺮﺩ ﻧﻘﺶ ﺑﻪﺳﺰﺍﻳﻲ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮﺩﻱ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﻲﺁﻭﺭﺩ. ﺩﺭﻙ ﻭ ﻓﻬـﻢ ﺍﻳـﻦ ﺧـﺼﻮﺻﻴﺎﺕ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮﺩ ﻗﺪﻡ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﻬﻤﻲ ﺩﺭ ﻓﺮﺁﻳﻨﺪ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻋﻤﻴﻖ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺁﻥ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻭ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺩﺭ ﺟﻬﺖ

ﺁﻥ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻭﺍﻗﻌﺎﹰ ﺑﺮﺍﻳﻤﺎﻥ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ. ﻋﻨﺼﺮ ﺑﻌﺪﻱ ﺩﺭ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﺮﺩﻥ ﭼﻴﺰﻱ ﻛﻪ ﻭﺍﻗﻌﺎﹰ ﺑﺮﺍﻳﻤﺎﻥ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ، ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﻱ ﺍﺳﺎﺳﻲ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﺍﺭﺯﺵﻫـﺎ ﺩﺭ

ﻣﺮﻛﺰ ﺁﻧچه ﻣﺎ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺩﻟﻴﻞ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺩﻗﻴـﻖ ﺁﻥ ﻣـﺸﻜﻞ ﺍﺳـﺖ. ﺑﻬﺘـﺮﻳﻦ ﺗﻌﺮﻳـﻒ ﺑـﺮﺍﻱ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﻱ ﺑﻨﻴﺎﺩﻳﻦ ﻳﺎ ﺍﺳﺎﺳﻲ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ: »ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﻣﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻭ ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ ﺍﻭﻟﻮﻳـﺖ

ﺭﺍ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲﻣﺎﻥ ﺩﺍﺭﻧﺪ«. ﺑﺪﻳﻬﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺍﺳﺖ. ﻫﺮ ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ﺑﺘﻮﺍﻧﻴﻢ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﻱ ﺑﻨﻴﺎﺩﻳﻦ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻗﺖ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻛﻨﻴﻢ، ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻧﻴﺰ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﻴﻢ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻛﺎﻣ ﹰﻼ ﺑﺸﻨﺎﺳﻴﻢ.

برای دریافت خلاصه این کتاب نفیس مشخصات خود را از طریق لینک زیر ارسال نمایید:

 

ﭼﻬﺎﺭ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﻃﺒﻴﻌﻲ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﻱ ﺑﻨﻴﺎﺩﻳﻦ

ﺩﺭﻙ ﺍﻳﻦ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﻃﺒﻴﻌﻲ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻛﻤﻚ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻋﻠﺖ ﺭﻧﺞ ﻭ ﻧﺎﺧﺸﻨﻮﺩﻱ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ، ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺯﻧـﺪﮔﻲﻣـﺎﻥ ﺩﺭ

ﺗﻌﺎﺭﺽ ﺑﺎ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﻳﻤﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻲﮔﻴﺮﺩ، ﺩﺭﻳﺎﺑﻴﻢ.

ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺍﻭﻝ: ﻫﺮ ﻳﻚ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﻱ ﺩﺭﻭﻧﻲ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﺪﺕ ﺑﺮﻋﻤﻠﻜﺮﺩ ﻭ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺑﻴﺮﻭﻧـﻲ ﻣـﺎ ﺍﺛـﺮ

ﻣﻲﮔﺬﺍﺭﺩ. ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺩﻭﻡ: ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺍﻭﻝ ﺍﺳﺖ. ﻧﻬﺎﺩ ﻭ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻋﻤـﺎﻝ ﻭ ﺭﻓﺘـﺎﺭ

ﻣﺎ ﻣﻨﻄﺒﻖ ﻭ ﻫﻤﺴﺎﺯ ﺑﺎ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﻱ ﻋﻤﻴﻖ ﺑﻨﻴﺎﺩﻱﻣﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ. ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺳﻮﻡ: ﺑﺎ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻭ ﺩﻗﺖ ﺑﺨﺸﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﻱ ﺑﻨﻴﺎﺩﻳﻦ ﺧﻮﺩ، ﻣﻲﺗـﻮﺍﻧﻴﻢ ﺍﺯ ﻗـﺪﺭﺕ ﺣﺎﺻـﻞ ﺍﺯ ﺁﻥ

ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﺛﻤﺮﺑﺨﺸﻲ ﺧﻮﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻛﻨﻴﻢ. ﻗﺎﻧﻮﻥ ﭼﻬﺎﺭﻡ: ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻣﺎ ﺑﺎ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﻱ ﺑﻨﻴﺎﺩﻳﻦﻣﺎﻥ ﺳﺎﺯﮔﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺻـﻔﺎ ﻭ ﺁﺭﺍﻣـﺶ ﺩﺭﻭﻧـﻲ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﻛﺮﺩ. ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺩﺭﻭﻧﻲ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﺍﺳﺎﺳﻲ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺍﺳﺖ. ﺑﻪ ﻭﻳﮋﻩ ﺩﺭ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﻱ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻧـﺪﮔﻲ

ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ.

ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﻱ ﺑﻨﻴﺎﺩﻳﻦ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻛﻨﻴﺪ

ﻫﺮ ﭼﻪ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻳﺘﺎﻥ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ، ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻓﻬﺮﺳﺖﻭﺍﺭ ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﺪ. ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﺨﺘﻠﻒ، ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎﻱ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ، ﻣﺤﻞﻫﺎﻱ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﻭ ﻳﺎ ﺣﺘﻲ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺕ ﻣﺘﻨﻮﻉ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ ﻭﺍﻗﻌـﹰﺎ ﺍﺭﺯﺵﻫـﺎﻱ

ﺑﻨﻴﺎﺩﻳﻦ ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﻧﻤﻲﺩﺍﻧﻴﺪ ﺍﺯ ﻛﺠﺎ ﺷﺮﻭﻉ ﻛﻨﻴﺪ. ﺗﺼﻤﻴﻢﮔﻴﺮﻱ ﺑـﺮﺍﻱ ﺍﺭﺯﺵﻫـﺎﻱ ﺑﻨﻴـﺎﺩﻳﻦ ﺩﺷـﻮﺍﺭ ﺍﺳـﺖ.

ﺳﺆﺍﻻﺕ ﺯﻳﺮ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ:

• ﺩﺭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﺎ ﻧﻘﺶﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﺩﺍﺭﻡ ﭼﻪ ﭼﻴﺰﻱ ﻣﻬﻢﺗﺮ ﺍﺳﺖ؟
• ﻛﺪﺍﻡ ﺍﻓﺮﺍﺩ، ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎ ﻭ ﭼﻴﺰﻫﺎﻱ ﺩﻳﮕﺮ ﻭﺍﻗﻌﹰﺎ ﺑﺮﺍﻳﻢ ﻣﻬﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ؟
• ﺍﮔﺮ ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎﺭ ﻭ ﺍﺟﺒﺎﺭ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩﻥ ﻛﺎﺭﻱ ﻧﺒﺎﺷﻢ، ﺩﻟﻢ ﻣﻲﺧﻮﺍﻫﺪ ﭼﻪ ﻛﺎﺭﻱ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﻢ؟
• ﺍﮔﺮ ﻓﻘﻂ ﺷﺶ ﻣﺎﻩ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻲﺍﻡ ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﺪﺕ ﭼﻪ ﻣﻲﻛﺮﺩﻡ؟
• ﺩﻟﻢ ﻣﻲﺧﻮﺍﻫﺪ ﻛﺎﺭﻧﺎﻣﻪ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻣﻦ ﺣﺎﻭﻱ ﭼﻪ ﻧﻜﺎﺗﻲ ﺑﺎﺷﺪ؟
• ﺗﻮﺍﻧﺎﻳﻲﻫﺎ ﻭ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖﻫﺎﻱ ﺧﺎﺹ ﻣﻦ ﻛﺪﺍﻣﻨﺪ؟ ﭼﻪ ﻛﺎﺭﻱ ﺭﺍ ﻭﺍﻗﻌﹰﺎ ﺧﻮﺏ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﻲﺩﻫﻢ؟
• ﺩﺭ ﺗﻌﺎﻣﻞ ﺑﺎ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺍﺯ ﭼﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻟﺬﺕ ﻣﻲﺑﺮﻡ؟
• ﺁﻳﺎ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻳﻚ ﻧﺪﺍﻱ ﺩﺭﻭﻧﻲ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺁﻧﻬﺎ ﻓﺮﺍ ﻣﻲﺧﻮﺍﻧﺪ؟
• ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺩﺭﻭﻧﻲ ﻭ ﺳﺎﺯﮔﺎﺭﻱ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻡ ﺑﻪ ﭼـﻪ ﻛـﺎﺭﻱ ﻣـﺸﻐﻮﻝ

ﻫﺴﺘﻢ؟

• ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﺴﺘﻤﺮ ﻭ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﻳﻚ ﺭﻭﺯ ﭼﻪ ﻛﺎﺭ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﻛﺮﺩ؟
• ﺑﺮﺍﻱ ﭼﻪ ﭼﻴﺰﻱ ﺣﺎﺿﺮﻡ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺪﻫﻢ؟

ﭘﺲ ﺍﺯ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩﻥ ﺑﻪ ﺳﺆﺍﻻﺕ ﻓﻮﻕ ﺑﻪ ﺳﺆﺍﻝ ﺯﻳﺮ ﻧﻴﺰ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﻫﻴﺪ:

• ﭼﻪ ﭼﻴﺰﻱ ﺑﺎﻋﺚ ﺩﺭﺩ ﻭ ﺭﻧﺞ ﻣﻦ ﻣﻲﺷﻮﺩ؟

ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﻱ ﺑﻨﻴﺎﺩﻳﻦ ﻛﻪ ﻣﺸﺨﺺ ﻛﺮﺩﻩﺍﻳﺪ، ﻳﻚ “ﭼﺮﺍ” ﺑﮕﺬﺍﺭﻳﺪ ﻭ ﭘﺎﺳـﺦﻫـﺎﻱ ﺧـﻮﺩ ﺭﺍ ﻳﺎﺩﺩﺍﺷـﺖ ﻛﻨﻴﺪ. ﺍﻭﻟﻴﻦ ﻧﻜﺎﺗﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺫﻫﻦﺗﺎﻥ ﻣﻲﺁﻳﺪ، ﻳﺎﺩﺍﺷﺖ ﻛﻨﻴﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺣﺴﺎﺳﻲ ﻛﻪ ﺑﺮﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺍﺯ ﭘﺎﺳﺦﻫﺎﻳﺘﺎﻥ ﺍﺳـﺖ

ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ.

ﺳﺆﺍﻻﺕ ﺷﻤﺎ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﺪ ﺷﺒﻴﻪ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺯﻳﺮ ﺑﺎﺷﺪ:

• ﭼﺮﺍ ﻣﻦ ﺍﻳﻦ ﻗﺪﺭ ﻭﻗﺖ ﺻﺮﻑ ﺍﻳﻦ ﻓﺮﺩ، ﺍﻳﻦ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﭼﻴﺰ ﺧﺎﺹ ﻣﻲﻛﻨﻢ؟
• ﭼﺮﺍ ﻣﻦ ﺍﻳﻦ ﻗﺪﺭ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﺭﺯﺵ ﺧﺎﺹ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻗﺎﺋﻠﻢ؟
• ﭼﺮﺍ ﭘﻮﻝ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺻﺮﻑ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺍﺭﺯﺵ ﻣﻲﻛﻨﻢ؟
• ﭼﺮﺍ ﺍﻳﻦ ﻗﺪﺭ ﺍﺯ ﺗﻮﺍﻥ ﻭ ﺍﻧﺮﮊﻱ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺻﺮﻑ ﺍﻳﻦ ﭘﺮﻭﮊﻩ، ﺭﺍﺑﻄﻪ ﻭ ﻳﺎ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻣﻲﻛﻨﻢ؟
• ﭼﺮﺍ ﺍﻳﻦ ﻗﺪﺭ ﻛﻢ ﻭﻗﺖ ﺻﺮﻑ ﺍﻳﻦ ﺍﺭﺯﺵ ﻣﻲﻛﻨﻢ؟ ﺁﻳﺎ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺁﻥ ﻣﻌﺎﺩﻝ ﻣﻮﺍﺭﺩﻱ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﻗـﺪﺭ ﻭﻗـﺖ ﻭ

ﺍﻧﺮﮊﻱ ﺻﺮﻑ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻲﻛﻨﻢ ﻧﻴﺴﺖ؟ ﻭ ﻳﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﻣﻬﻢ ﺍﺳـﺖ ﺍﻣـﺎ ﺗﺤـﺖﺍﻟـﺸﻌﺎﻉ ﻣـﻮﺍﺭﺩ ﺍﺿـﻄﺮﺍﺭﻱ ﻭ ﺗﻌﻬﺪﺍﺕ ﺩﻳﮕﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ؟

ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﻱ ﺑﻨﻴﺎﺩﻳﻦ ﺧﻮﺩ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ، ﺗﻼﺵ ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﻓﻬﺮﺳﺖ ﻓﺸﺮﺩﻩﺍﻱ ﺩﺳﺖ ﻳﺎﺑﻴﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺘﻮﺍﻧﻴﺪ ﺑﻪ ﺻﺮﺍﺣﺖ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ: »ﺑﻠﻪ ﺍﻳﻦ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪﺭﺍﺳﺘﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﻦ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺩﺍﺭﻧـﺪ ﻭ ﻣـﻦ

ﺁﻣﺎﺩﻩ ﻫﺴﺘﻢ ﻛﻪ ﻭﻗﺖ، ﭘﻮﻝ ﻭ ﺍﻧﺮﮊﻱ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺻﺮﻑ ﺁﻧﻬﺎ ﻛﻨﻢ.«

ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻪﺍﻳﺪ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﻱ ﺍﺳﺎﺳﻲ ﻭ ﺑﻨﻴﺎﺩﻳﻦ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﺸﺨﺺ ﻛﻨﻴﺪ.

ﻣﺄﻣﻮﺭﻳﺖ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲﺗﺎﻥ ﭼﻴﺴﺖ؟

ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺁﺭﻣﺎﻥ ﻭ ﻫﺪﻓﻲ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﮔﻤﺮﺍﻫﻴﻢ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﻴﻦ ﻣﻲﺑﺮﻳﻢ. ﺩﺭ ﺣﺎﻟﺘﻲ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﭼﺸﻢﺍﻧﺪﺍﺯﻱ ﺑﺮﺍﻱ ﺯﻧﺪﮔﻲ، ﺷﻐﻞ، ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻭ ﺷﺨﺺ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷـﻴﺪ، ﺯﻣـﺎﻧﻲ ﺍﺳـﺖ ﻛـﻪ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻣﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﻛﻤﺒﻮﺩ ﭼﺸﻢﺍﻧﺪﺍﺯﻱ ﺁﺭﻣﺎﻧﻲ ﺑﺎﻋﺚ ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﻲ ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ ﻭ ﺭﻭﺍﻧﻲ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ. ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﻟﺤﻈـﻪﺍﻱ ﻛـﻪ ﭼـﺸﻢﺍﻧـﺪﺍﺯ

ﺁﺭﻣﺎﻧﻲ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻨﺎ ﻛﻨﻴﺪ ﺗﻮﺍﻥ ﻭ ﺍﻧﺮﮊﻱ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺯﺧﻮﺍﻫﺪ ﮔﺸﺖ. ﺑﻲﺻﺒﺮﺍﻧﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺻﺒﺢ ﻫﺴﺘﻴﺪ، ﺩﻗﻴﻘﹰﺎ ﻣﻲﺩﺍﻧﻴﺪ ﺑﻪ ﻛﺠﺎ ﻣﻲﺭﻭﻳﺪ ﻭ ﭼﺮﺍ ﻛﺎﺭﻱ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﻲﺩﻫﻴﺪ. ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺁﺭﻣﺎﻥ ﺗﻮﺃﻡ ﺑﺎﺷﺪ ﺣـﺎﻟﺘﻲ ﺍﺯ ﺍﺿﻄﺮﺍﺏ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ. ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﻱ ﺑﻲﺻﺒﺮﺍﻧﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺯﻧﺪﮔﻲ. ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﻣﻮﻓـﻖ ﻣﺎﻧﻨـﺪ ﻭﻳﻨـﺴﺘﻮﻥ ﭼﺮﭼﻴﻞ ﺍﻳﻦ ﺣﺎﻻﺕ ﺭﺍ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻛﺮﺩﻩﺍﻧﺪ.

ﺑﻴﺎﻧﻴﻪ ﻣﺄﻣﻮﺭﻳﺖ ﺷﺨﺼﻲ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﺪ

ﻗﺪﻡ ﺳﻮﻡ ﻫﻤﺎﻥﻃﻮﺭ ﻛﻪ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺷﺪ، ﭘﺲ ﺍﺯ ﻧﻘﺶﻫﺎ ﻭ ﺍﺭﺯﺵﻫـﺎﻱ ﺑﻨﻴـﺎﺩﻳﻦ ﻣﺄﻣﻮﺭﻳـﺖ ﺷﺨـﺼﻲ ﺩﺭ ﺯﻧـﺪﮔﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻠﻨﺪﻱ ﻭ ﻛﻮﺗﺎﻫﻲ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺎﻧﻴﻪ ﻣﻬﻢ ﻧﻴﺴﺖ. ﻣﻬﻢ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺎﻧﻴﻪ ﺑﻴﺎﻥﻛﻨﻨﺪﻩ ﻣﺄﻣﻮﺭﻳـﺖ ﺷـﻤﺎ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲﺗﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ.

ﺳﻌﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺗﻬﻴﻪ ﺑﻴﺎﻧﻴﻪ ﻣﺄﻣﻮﺭﻳﺖ ﺷﺨﺼﻲ، ﻭﻳﮋﮔﻲﻫﺎﻱ ﺯﻳﺮ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻟﺤﺎﻅ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ:

• ﺑﺮﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺍﺯ ﻋﻤﻴﻖﺗﺮﻳﻦ ﻭ ﭘﺎﻙﺗﺮﻳﻦ ﻧﻬﺎﺩ ﻭﺟﻮﺩ ﺷﻤﺎ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﻲ ﺗﻨﮕﺎﺗﻨﮓ ﺑﺎ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺩﺭﻭﻧـﻲ ﺷـﻤﺎ

ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.

• ﺑﻴﺎﻥ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﻧﻜﺎﺕ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮﺩ ﺷﻤﺎ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻇﺮﻓﻴﺖ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﻫﺪ.
• ﻣﺒﺘﻨﻲ ﺑﺮﺍﺻﻮﻝ ﻭﺍﻻ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺍﻫﺪﺍﻓﻲ ﺑﻠﻨﺪ ﺭﺍ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻛﻨﺪ.
• ﺩﺭﺑﺮﮔﻴﺮﻧﺪﻩ ﺍﺑﻌﺎﺩ ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ، ﺭﻭﺣﻲ، ﺭﻭﺍﻧﻲ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺑﺎﺷﺪ.
• ﻛﻴﻔﻴﺖ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺭﺍ ﺍﺭﺗﻘﺎ ﺩﻫﺪ.
• ﻫﻢ ﺁﺭﻣﺎﻧﻲ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎ ﺭﺍ ﺣﻔﻆ ﻛﻨﺪ.
• ﺑﻴﺎﻥ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﺗﻌﺎﺩﻟﻲ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭ ﺑﻴﻦ ﺷﻤﺎ، ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ، ﻛﺎﺭ، ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﻧﻘﺶﻫﺎﻱ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺷﺪ.
• ﺩﺭ ﺷﻤﺎ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺍﻧﮕﻴﺰﻩ ﻛﻨﺪ.

ﺩﺭﺑﻴﺎﻧﻴﻪ ﻣﺄﻣﻮﺭﻳﺖ ﺷﺨﺼﻲ ﺑﻌﻀﻲ ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻧﻜﺎﺕ ﻣﻔﻴﺪﻱ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻛﻪ ﺍﻫﻢ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺯﻳﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ.

• ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻧﺸﺎﻁ
• ﺗﺤﺼﻴﻞ ﺁﺭﺍﻣﺶ
• ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﻧﺪﻩ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻭ ﺗﻤﺎﻳﺰ
• ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺛﻤﺮ ﺭﺳﺎﻧﺪﻥ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﺍﻱ ﺧﻮﺏ
• ﻣﺸﺎﺭﻛﺖ ﺩﺭ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎﻱ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ
• ﺑﻬﺘﺮ ﻛﺮﺩﻥ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ
• ﺍﻟﮕﻮ ﺷﺪﻥ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﺣﺮﻓﻪ ﺧﻮﺩ
• ﻛﺴﺐ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﻭ ﺛﻤﺮﺑﺨﺸﻲ ﺩﺭ ﻳﻚ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻫﺪﻓﻤﻨﺪ

ﺍﻟﺒﺘﻪ ﮔﻔﺘﻦ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﭼﻪ ﭼﻴﺰﻱ ﻭﺍﻗﻌﺎﹰ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺎ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ ﻛﺎﺭ ﺳﺎﺩﻩﺍﻱ ﻧﻴﺴﺖ، ﺍﻣﺎ ﺍﮔﺮ ﺑﺘﻮﺍﻧﻴﻢ ﺍﻳـﻦ ﻣﻔـﺎﻫﻴﻢ ﺭﺍ ﺩﺭ ﭼﺎﺭﭼﻮﺏ ﻳﻚ ﺑﻴﺎﻧﻴﻪ ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﻢ، ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻣﻌﻴﺎﺭﻱ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩﻩﺍﻳﻢ ﻛﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎ ﻭ ﺭﻭﻳـﺪﺍﺩﻫﺎﻱ ﺯﻧـﺪﮔﻲ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻛﻤﻚ ﺁﻥ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩﮔﻴﺮﻱ ﻭ ﻣﺤﻚ ﺑﺰﻧﻴﻢ. ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﺮﺍﻱ ﺷﻤﺎ ﻭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﺗﺎﻥ ﺍﺭﺯﺷﻲ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺍﺳﺎﺳﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﻳﻚ ﻛﺸﻮﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.

ﻋﻈﻴﻢﺗﺮﻳﻦ ﻧﻴﺮﻭ ﺩﺭ ﺧﻠﻘﺖ

ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻳﻚ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ ﺑﺎ ﺍﺗﻢ.

ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻳﻚ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﺭﻭﺡ، ﺭﻭﺍﻥ ﻭ ﺍﺣـﺴﺎﺱ ﺍﺳـﺖ ﻛـﻪ ﻫـﺴﺘﻪ ﺍﺗـﻢ ﺭﺍ ﻧﻴـﺰ ﺗـﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲﺩﻫﺪ. ﻳﻚ ﻣﺨﻠﻮﻕ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮﺩ. ﺍﻟﻜﺘﺮﻭﻥﻫﺎﻱ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﻣﺤﻴﻄﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻛﻤـﻚ ﻣـﻲﻛﻨﻨـﺪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻛﻴﺴﺖ ﻭ ﭼﻴﺴﺖ. ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺍﻟﻜﺘﺮﻭﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺧﺎﺭﻕﺍﻟﻌﺎﺩﻩ ﺑﻪ ﮔﺮﺩ ﺍﻳﻦ ﻫﺴﺘﻪ ﻣﻲﮔـﺮﺩﺩ، ﻧﻘـﺶﻫـﺎﻳﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ﺩﻭﻣﻴﻦ ﺍﻟﻜﺘﺮﻭﻥ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﻱ ﺑﻨﻴﺎﺩﻳﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻛﻤﻚ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻧﻘﺶﻫﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﻳﻔﺎ ﻛﻨﻴﻢ. ﺳـﻮﻣﻴﻦ ﺍﻟﻜﺘﺮﻭﻥ ﻣﺄﻣﻮﺭﻳﺘﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﺧﻮﺩ ﻗﺎﺋﻞ ﻫﺴﺘﻴﻢ. ﺍﻳﻦ ﻣﺪﻝ ﺍﺗﻤﻲ ﺗـﺼﻮﻳﺮﻱ ﻭﺍﻗﻌـﻲ ﺍﺯ ﺍﻧـﺴﺎﻥ

ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﻗﻴﻘﹰﺎ ﻧﻈﻴﺮ ﺍﺗﻢ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻥ ﺁﻥ ﻧﻴﺮﻭﻱ ﺧﺎﺭﻕﺍﻟﻌﺎﺩﻩﺍﻱ ﻧﻬﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮﺍﻥ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺁﺯﺍﺩ ﻛﺮﺩ. ﻗﺪﺭﺕ ﻋﻈﻴﻤﻲ ﺩﺭ ﺭﻭﺡ ﺑﺸﺮ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺑﺎﻳـﺪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺭﻳﺎﻓـﺖ ﻭ ﺭﻫـﺎ ﻛـﺮﺩ. ﻗـﺪﺭﺕ ﺭﻭﺡ ﺑـﺸﺮ ﺣﺘـﻲ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﺪ ﻧﻴﺮﻭﻱ ﺍﺗﻢ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻛﻨﺘﺮﻝ ﻛﻨﺪ. ﻧﻴﺮﻭﻱ ﺍﺗﻢ ﻋﻈﻴﻢﺗﺮﻳﻦ ﻧﻴﺮﻭﻱ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻓﻘﻂ ﻳـﻚ ﺍﺳـﺘﺜﻨﺎ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺁﻥ ﻧﻴﺮﻭﻱ ﺭﻭﺡ ﺑﺸﺮ ﺍﺳﺖ. ﻫﺮ ﭼﻘﺪﺭ ﺍﻧﺴﺎﻥﻫﺎ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺳﺎﺧﺘﺎﺭ ﺍﺗﻤﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﭘﻲ ﺑﺒﺮﻧﺪ، ﺍﻧﺮﮊﻱ ﻣﺜﺒـﺖ ﺑﻴـﺸﺘﺮﻱ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﻭﺯ ﻣﻲﺩﻫﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺗﻲ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﻛﻪ ﻏﻴﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺼﻮﺭ ﺍﺳﺖ.

ﺑﺨﺶ ﺳﻮﻡ

ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩﻥ ﻛﺎﺭﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪﺭﺍﺳﺘﻲ ﻣﻬﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ

ﺍﮔﺮ ﻭﺍﻗﻌﹰﺎ ﻣﺘﺮﺻﺪﻳﻢ ﻛﻪ ﻣﺄﻣﻮﺭﻳﺖ ﺷﺨﺼﻲﻣﺎﻥ ﺗﺤﻘﻖ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﺩﺭ ﺭﺍﺳﺘﺎﻱ ﺁﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﺑﻪﺭﺍﺳـﺘﻲ ﺑﺮﺍﻳﻤـﺎﻥ ﻣﻬـﻢ ﺍﺳﺖ ﻛﺎﺭﻱ ﺑﻜﻨﻴﻢ، ﺑﺎﻳﺪ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺩﻗﺖ ﻋﻤﻠـﻲ ﻭ ﺗـﻼﺵ ﺣﺮﻓﻪﺍﻱ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺳﺎﺧﺖ ﻫﺮ ﺑﻨﺎﻱ ﻣـﺴﺘﺤﻜﻢ ﺩﻳﮕـﺮﻱ ﻻﺯﻡ ﺍﺳـﺖ، ﺑﻨـﺎ ﻛﻨﻴﻢ. ﺑﺮﺍﻱ ﺣﺼﻮﻝ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻫﺪﻑ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺑﺴﺘﺮ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﻬﻴﺎ ﻛﻨـﻴﻢ. ﻭ ﺍﻳـﻦ ﺑﺴﺘﺮ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻛﺸﻒ ﺁﻥ ﭼﻴﺰﻱ ﻛﻪ ﻭﺍﻗﻌﺎﹰ ﺑﺮﺍﻳﻤﺎﻥ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ.

ﻫﺮﻡ ﺑﻬﺮﻩﻭﺭﻱ ﺷﺨﺼﻲ

ﻫﺮﻣﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﺁﻥ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﻨﻴﻢ، ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﺯﻳﺮ ﺑﺎﺷﺪ.

ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺫﻫﻦ ﺧﻮﺩ ﺑﭙﺮﻭﺍﻧﻴﻢ ﻣﺜﻞ:

• ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ ﻳﻚ ﻣﺴﺌﻠﻪ
• ﻳﻚ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬﺍﺭﻱ ﺟﺪﻳﺪ
• ﻳﻚ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺧﻮﺷﺒﺨﺖﺗﺮ

ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺩﺭ ﺫﻫﻦ ﻣﺎ ﺧﻠﻖ ﺷﺪ ﻭ ﺗﺼﻮﻳﺮﻱ ﺁﺭﻣﺎﻧﻲ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷـﻮﺩ ﻭ ﻧﺘـﺎﻳﺞ ﺣﺎﺻـﻞ ﺍﺯ ﺁﻥ، ﺩﺭ ﻣﻐﺰ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪ، ﻗﺎﺩﺭ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺁﺭﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻋﻤﻞ ﻫﻢ ﻣﺤﻘﻖ ﺳﺎﺯﻳﻢ. ﺑـﺮﺍﻱ ﺍﻧﺠـﺎﻡ ﺍﻳـﻦ ﻣﻬﻢ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﻣﺒﺎﺩﺭﺕ ﺑﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﺭﻳﺰﻱ ﻧﻤﻮﺩ. ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﺭﻳﺰﻱ ﺑﻪ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺗﻮﺍﻟﻲ ﺭﺧﺪﺍﺩﻫﺎ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﺟﺮﺍﺳﺖ، ﻳﺎ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪﺍﻱ ﺍﺯ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﻨﻈـﻮﺭ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﻳﻚ ﻫﺪﻑ ﻣﻄﻠﻮﺏ. ﻫﻤﻴﻦﻃﻮﺭ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻓﺮﺁﻳﻨﺪ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺎ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺁﻥ ﭘﻴﺶ ﻣﻲﺭﻭﻳﻢ، ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺭﻭﺷﻦﺗﺮﻱ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﻣﻲﺩﺍﻧﻴﻢ ﻛﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻫﺮ ﻳﻚ ﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻜﻨﻴﻢ. ﻗﺪﻡ ﺑﻌﺪﻱ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﺭﻳﺰﻱ ﺧﻴﻠﻲ ﻣﺆﺛﺮ ﺍﺳﺖ. ﺑﺎﻳـﺪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮﻳﻢ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﭼﻴﺰﻫﺎﻱ ﻣﻬﻢ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﻲﺩﻫﻴﻢ ﺧﻮﺩ ﻧﻴﺰ ﻣﻬﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺍﻳﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻜﺘﻮﺏ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻛﻤﻚ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺗﺤﻘﻖ ﻳـﺎﻓﺘﻦ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑـﻪ ﭼـﺸﻢ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ. ﺍﮔﺮ ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻜﺘﻮﺏ ﺩﺭ ﻧﻴﺎﻳﺪ، ﻣﺜﻞ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻳﻚ ﺁﺭﺷﻴﺘﻜﺖ ﺑﺪﻭﻥ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﻧﻘﺸﻪﻫﺎ ﺭﻭﻱ ﻛﺎﻏﺬ، ﻳﻚ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﺑﻨﺎ ﻛﻨﺪ. ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻳﻚ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻣﺪﻭﻥ ﻭ ﻣﻜﺘﻮﺏ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ، ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺍﺯ ﺍﻓﻜﺎﺭ ﺩﺭ ﻣﺮﺣﻠﻪ »ﻳﻚ ﺭﻭﺯ ﺑـﺎﻻﺧﺮﻩ ﺍﻳـﻦ ﻛﺎﺭ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺩﺍﺩ« ﺑﺎﻗﻲ ﻣﻲﻣﺎﻧﻨﺪ. ﺑﻪ ﻋﻼﻭﻩ ﻳﻚ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻣﺪﻭﻥ ﻭ ﻣﻜﺘﻮﺏ، ﻗﺪﺭﺕ ﻭ ﺗﻌﻬـﺪﻱ ﺭﺍ ﺑـﻪ ﻭﺟـﻮﺩ ﻣﻲﺁﻭﺭﺩ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺷﺮﻭﻉ ﻛﺎﺭ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ.

ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺍﻳﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﺤﻘﻖ ﻛﺮﺩ

ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﺗﺎ ﻛﻨﻮﻥ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻧﻘﺶﻫﺎﻳﻤﺎﻥ، ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﻱ ﺑﻨﻴﺎﺩﻱﻣﺎﻥ ﻭ ﺑﻴﺎﻧﻴﻪ ﻣﺄﻣﻮﺭﻳﺖ ﺷﺨـﺼﻲﻣـﺎﻥ ﺑـﻪ ﻋﻤﻞ ﺁﻣﺪﻩ، ﻣﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺍﻭﻟﻴﻪ ﻻﻳﻪ ﻫﺮﻡ ﻳﺎﺭﻱ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﻛﺸﻒ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻛﻲ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻭ ﭼـﻪ ﭼﻴـﺰﻱ ﺑﺮﺍﻳﻤـﺎﻥ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ. ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﺍﻱ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺩﺳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﻳﻚ ﻭ ﻳﺎ ﭼﻨﺪ ﻫﺪﻑ ﻣﻬﻢ ﺗﺪﻭﻳﻦ ﻣﻲﺷﻮﺩ، ﺩﻭﻣﻴﻦ ﻻﻳـﻪ ﻫـﺮﻡ ﺭﺍ ﺗـﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲﺩﻫﺪ. ﺣﺎﻻ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺑﻪ ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ ﺳﻄﺢ ﻫﺮﻡ ﺭﻓﺘﻪ ﻭ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎﻱ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎﻱ ﻣﺸﺨﺺ ﻋﻤﻞ ﻛﻨﻴﻢ. ﻣﺎ ﻧﺎﭼـﺎﺭ ﻫـﺴﺘﻴﻢ ﻛـﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﺟﺪﻳﺪ، ﻭﻇﺎﻳﻒ ﻭ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎﻱ ﺟﺪﻳﺪ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺑﻘﻴـﻪ ﻣﺠﻤﻮﻋـﻪ ﺯﻧـﺪﮔﻲ ﻳﻜﭙﺎﺭﭼـﻪ ﻧﻤـﺎﻳﻴﻢ ﻭ ﺑـﻪ ﻣﻨﻈـﻮﺭ ﺑﻬﺮﻩﮔﻴﺮﻱ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﺤﺪﻭﺩﻱ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺩﺍﺭﻳﻢ، ﺩﺭ ﺟﻬﺖ ﺣﻞ ﻭ ﻓﺼﻞ ﺍﻭﻟﻮﻳﺖﻫﺎﻱ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﺼﻤﻴﻢﮔﻴﺮﻱ ﻛﻨﻴﻢ. ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺑﻴﻦ ﺍﺿﻄﺮﺍﺭ ﻭ ﻣﻬﻢ ﻓﺮﻕ ﻭ ﺗﻤﻴﺰ ﻗﺎﻳﻞ ﺷﻮﻳﻢ. ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺍﻳﻦ ﻣﻬﻢ ﺑﻪ ﺩﻭ ﻗـﺎﻧﻮﻥ ﻃﺒﻴﻌـﻲ ﻭﻟـﻲ ﻛﻠﻴﺪﻱ ﺗﻮﺟﻪ ﺧﺎﺹ ﻣﺒﺬﻭﻝ ﺷﻮﺩ:

• ﺍﻭﻟﻮﻳﺖﻫﺎﻱ ﻣﺎ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺯ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻭﺍﻗﻌﺎﹰ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻣﺎ ﻣﻬﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ
• ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺍﺿﻄﺮﺍﺭﻱ ﺍﻭﻟﻮﻳﺖﻫﺎﻱ ﻭﺍﻗﻌﻲ ﻣﺎ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ، ﺑﻠﻜﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺍﻭﻟﻮﻳﺖ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺗﺤﻤﻴﻞ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ.

ﻳﺎﺩﺁﻭﺭﻱ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻛﺎﺭﻱ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻳﻤﺎﻥ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ، ﺍﻫﻤﻴـﺖ ﺩﺍﺭﺩ. ﻣـﻮﺍﺭﺩ ﺍﺿﻄﺮﺍﺭﻱ ﺧﻮﺍﻩ ﻣﻬﻢ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻳﺎ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺁﻣﺎﺩﮔﻲ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺭﺍ، ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮﺍﻳﻤـﺎﻥ ﻣﻬـﻢ ﺍﺳﺖ، ﻣﻨﺤﺮﻑ ﺳﺎﺯﻧﺪ. ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻫﻔﺘﻪ، ﺯﻣﺎﻧﻲ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﻣﻬﻢ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﺭﻳﺰﻱ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﺩﻫﻴﺪ. ﺩﺭ ﺍﻳـﻦ ﺯﻣـﺎﻥ ﻣﻲﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺯﻳﺮ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ:

• ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ﺍﺳﺖ، ﻣﺮﻭﺭ ﻛﻨﻴﺪ.
• ﺍﻫﺪﺍﻑ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺪﺕ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻳﺘﺎﻥ ﻭﺍﻗﻌﺎﹰ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ، ﻣﺮﻭﺭ ﻛﻨﻴﺪ.
• ﺍﻫﺪﺍﻓﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻫﻔﺘﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﻗﺪﻡﻫﺎﻳﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ، ﺩﺭ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﺪﺕ، ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﺷـﻮﺩ،

ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻛﻨﻴﺪ.

• ﺭﺧﺪﺍﺩﻫﺎﻱ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﻛﻨﺘﺮﻝ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺯﻣﺎﻥﺑﻨﺪﻱ ﻛﻨﻴﺪ.
• ﺑﺮﺍﻱ ﺳﻨﮓﻫﺎﻱ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﺭﻳﺰﻱ ﻛﻨﻴﺪ.
• ﺑﺮﺍﻱ ﺑﻘﻴﻪ ﭼﻴﺰﻫﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﺭﻳﺰﻱ ﻛﻨﻴﺪ.

ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺗﻤﺎﻡ ﻫﻔﺘﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﺭﻳﺰﻱ ﻛﺮﺩﻳﺪ، ﺯﻣﺎﻥ ﻋﻤﻞ ﻓﺮﺍ ﻣﻲﺭﺳﺪ.

“ﺍﺟﺮﺍ” ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺩﺭ ﻟﺤﻈﻪﺍﻱ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﺥ ﻣﻲﺩﻫﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣـﻲﮔـﻮﻳﻴﻢ “ﺍﻻﻥ ﻭﻗـﺘﺶ ﺍﺳـﺖ” ﻭ ﺩﺭﺳـﺖ ﺩﺭ ﻫﻤﻴﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻌﻤﻮ ﹰﻻ ﺩﭼﺎﺭ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭﻱ ﻣﻲﺷﻮﻳﻢ. ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻣﺎ ﺑﺮ ﻣﺒﻨـﺎﻱ ﺗـﺸﺨﻴﺺ ﺁﻥ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻪﺭﺍﺳﺘﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺎ ﻣﻬﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺍﺯ ﻛﺎﺭﺁﻳﻲ ﺑﺎﻻﺗﺮﻱ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮﻱ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﻛﺮﺩ. ﻃﺒﻴﻌﻲ ﺍﺳﺖ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﻳﻚ ﻫﻔﺘﻪ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻣﺎ ﺑﺮﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭼﻴﺰﻫـﺎﻳﻲ ﺑﺎﺷـﺪ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻳﻤﺎﻥ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ، ﺣﺎﻟﺖ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺩﺭﻭﻧﻲ ﻧﻴﺰ ﻧﺼﻴﺐ ﻣﺎ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ.

ﺩﺭ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺕ ﻣﺎ ﭼﻪ ﭼﻴﺰﻱ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ؟

ﻫﻴﭻﻛﺲ ﻧﻤﻲﺗﻮﺍﻧﺪ ﻭﺍﻗﻌﹰﺎ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺕ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺒﻴﻨﺪ، ﭼﻮﻥ ﺍﻳـﻦ ﭘﻨﺠـﺮﻩ ﺑﺨـﺸﻲ ﻧـﺎﻣﺮﻳﻲ ﺍﺯ ﻭﺟـﻮﺩ ﻣﺎﺳـﺖ. ﻣﻲﺗﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺩﺭ ﺟﻠﻮ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ. ﻫﺮ ﺑﺎﺭ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺍﺯ ﺟﺎﻱ ﺧـﻮﺩ ﺣﺮﻛـﺖ ﻣـﻲﻛﻨـﻴﻢ، ﺍﻳـﻦ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻫﻢ ﺑﺎ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺣﺮﻛﺖ ﺍﺳﺖ. ﻣﺎ ﺍﺯ ﺩﺭﻭﻥ ﺍﻳﻦ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺑﻪ ﺩﻧﻴﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻲﺑﻴﻨـﻴﻢ ﺍﺯ ﺩﺭﻭﻥ ﻓﻴﻠﺘـﺮ ﺍﻳﻦ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻋﺒﻮﺭ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺕ ﺷﻤﺎ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺑﺎ ﺷﻤﺎﺳﺖ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﻲﺑﻴﻨﻴﺪ، ﺍﺯ ﺻﺎﻓﻲ ﺧﻮﺩ ﻣﻲﮔﺬﺭﺍﻧﺪ، )ﺍﻗﻴﺎﻧﻮﺳﻲ ﺍﺯ ﺩﺍﺩﻩﻫﺎ ﻭ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻳﻚ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺭﻭﺯﺍﻧﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺷﻨﺎﻭﺭﻳﻢ( ﻭ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻛﻤﻚ ﻣـﻲﻛﻨـﺪ ﻛـﻪ ﺗـﺼﻮﻳﺮﻱ ﺍﺯ ﺟﻬـﺎﻥ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﻳﻢ. ﺍﻳﻦ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺑﺮﻧﺤﻮﻩ ﺍﺭﺯﻳﺎﺑﻲ ﻣﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ، ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻣﺎ ﺍﺯ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖﻫﺎﻱ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻭ ﺣﺘﻲ ﺍﺣـﺴﺎﺱﻣـﺎﻥ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ، ﺍﺛﺮ ﻣﻲﮔﺬﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﺎ ﺩﺍﺩﻩﺍﻱ ﻣﻮﺍﺟﻪ ﺷﻮﻳﻢ ﻛﻪ ﻧﺨﻮﺍﻫﻴﻢ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺒﻴﻨـﻴﻢ ﻭ ﺑﻔﻬﻤـﻴﻢ، ﺍﺯ ﭘﻨﺠـﺮﻩ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﻣﺎﻥ ﺑﺮﺍﻱ ﻛﻨﺎﺭ ﮔﺬﺍﺷﺘﻦ ﺁﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ. ﻧﻜﺘﻪ ﻣﻬﻢ ﻭ ﮔﻤﺮﺍﻩﻛﻨﻨﺪﻩ ﺍﻳﻦ ﺍﺳـﺖ ﻛـﻪ ﻫـﺮ ﻛـﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﻣـﺎ ﭘﻴﺶﻓﺮﺽﻫﺎﻳﻲ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩﺍﻳﻢ ﻭ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﺻﺪﺩﺭﺻﺪ ﺩﺭﺳﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﭼـﻪ ﺑﺎﺷـﻨﺪ ﭼـﻪ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ. ﻣﻲﺑﻴﻨﻴﻢ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺕ ﺍﺛﺮﻱ ﺍﺳﺎﺳﻲ ﺑﺮ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻭ ﻛﺮﺩﺍﺭ ﻣﺎ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺩﻟﻴـﻞ ﺍﺳـﺖ ﻛـﻪ ﺗﻐﻴﻴـﺮ ﺩﺍﺩﻥ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﺸﻜﻞ ﺍﺳﺖ. ﭘﻴﺶﻓﺮﺽﻫﺎﻱ ﻧﺎﺩﺭﺳﺖ ﺩﺭ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺕ ﻣﺎ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﻣـﺎﻧﻌﻲ ﺍﺳﺎﺳـﻲ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺳﺎﺯﮔﺎﺭﻱ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﻣﺎ ﺑﺎ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﻱ ﺑﻨﻴﺎﺩﻱﻣﺎﻥ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻛﻨﺪ. ﺗﺎ ﺍﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻧﻴﺎﺑﻴﻢ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺭﻭﻥ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺕ ﺧﻮﺩ ﻣﻲﺑﻴﻨﻴﻢ، ﻭ ﺍﻳﻦ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻣﺪﺍﻡ ﺗﺠﺎﺭﺏ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺭﻭﻥ ﻓﻴﻠﺘﺮ ﺧﻮﺩ ﻣﻲﮔﺬﺭﺍﻧﺪ، ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﺍ ﻫﻤﺎﻥﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﻭﺍﻗﻌﹰﺎ ﻫﺴﺖ ﻣﻲﺑﻴﻨﻴﻢ. ﻣﺎ ﺑﻪﺭﺍﺣﺘﻲ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺩﺭﻭﻍ ﺑﮕﻮﻳﻴﻢ ﻭ ﺍﺣﺘﻤـﺎﻝ ﻣﻮﻓﻘﻴـﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻛﺎﻫﺶ ﺩﻫﻴﻢ. ﻣﮕﺮ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺕﻣﺎﻥ ﺑﻪﺭﺍﺳﺘﻲ ﻣﻨﻌﻜﺲﻛﻨﻨﺪﻩ ﻭ ﺍﻗﻌﻴﺖﻫﺎ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﻭﺍﻗﻌﻴﺖﻫﺎ ﺑﻪ ﺁﻥ ﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﻧﻪ ﺁﻥ ﻃﻮﺭ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺩﻝﻣﺎﻥ ﻣﻲﺧﻮﺍﻫﺪ ﻭ ﻳﺎ ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﻴﻢ ﺍﺣﺮﺍﺯ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﺍﺯ ﺗﻤﻴﺰ ﺑﻮﺩﻥ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺕﻣـﺎﻥ ﺍﺳـﺖ ﻭ

ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻣﻨﻌﻜﺲﻛﻨﻨﺪﻩ ﻭﺍﻗﻌﻴﺖﻫﺎﻱ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺑﺎﺷﺪ. ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺩﺷﻮﺍﺭﺗﺮﻳﻦ ﻛﺎﺭﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﻳـﺴﺘﻲ ﺍﻧﺠـﺎﻡ ﺷـﻮﺩ. ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺷﻮﻳﻢ ﻏﺮﻭﺭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺯﻳﺮ ﭘﺎ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺍﻋﺘﺮﺍﻑ ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﻣﺎﻥ، ﻛﻪ ﺑﺨﺶ ﻋﻈﻴﻤﻲ ﺍﺯ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻣﺎ ﻣﺘﺄﺛﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ، ﺩﺭ ﺑﺮﮔﻴﺮﻧﺪﻩ ﺑﺮﺧﻲ ﻧﻜﺎﺕ ﻧﺎﺻﺤﻴﺢ ﺍﺳﺖ. ﺍﮔﺮ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﻴﺪ، ﺍﻭﻟﻴﻦ ﻭ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻗﺪﻡ ﺩﺭ ﺭﻫﺎ ﺷﺪﻥ ﺍﺯ ﭘﻨﺪﺍﺭ ﻭ ﮔﻔﺘـﺎﺭ ﻧﺎﺩﺭﺳـﺘﻲ ﺭﺍ ﻛـﻪ ﺳـﺪ ﺭﺍﻩ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖﺗﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪﺍﻳﺪ. ﺩﺭ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺕ ﻫﺮ ﻳﻚ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺗﻌـﺪﺍﺩﻱ ﺍﻋﺘﻘـﺎﺩ ﺩﺭﺳـﺖ، ﺗﻌـﺪﺍﺩﻱ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﻧﺎﺩﺭﺳﺖ ﻭ ﺑﺮﺧﻲ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺕ ﻗﺎﺑﻞ ﺑﺤﺚ )ﺩﺭﺳﺖ ﻳﺎ ﻧﺎﺩﺭﺳﺖ( ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ. ﻫﻤﻪ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﻭﺭﻫﺎ ﺑﺮ ﻛﺮﺩﺍﺭ ﻣﺎ ﺍﺛﺮ ﻣﻲﮔﺬﺍﺭﻧـﺪ. ﻭﺍﮊﻩﻫـﺎﻱ ﺩﺭﺳـﺖ ﻭ ﻧﺎﺩﺭﺳـﺖ ﺑﺮﺧﺎﺳـﺘﻪ ﺍﺯ ﻗـﻀﺎﻭﺕﻫـﺎﻱ ﺍﺧﻼﻗﻲﻣﺎﺳﺖ. ﺍﮔﺮ ﺑﺎﻭﺭﻱ ﻣﻨﻌﻜﺲ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻭ ﻳﺎ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﺯ ﺁﻥ ﺗﺤـﺖ ﻋﻨـﻮﺍﻥ “ﺩﺭﺳـﺖ” ﻳـﺎﺩ ﻣﻲﺷﻮﺩ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺭﻳﺸﻪ ﺩﺭ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﺁﻥ “ﻧﺎﺩﺭﺳﺖ” ﺍﻃﻼﻕ ﻣﻲﺷﻮﺩ. ﺍﻣﺎ ﺑـﺎﻭﺭﻱ ﻛـﻪ ﻳـﻚ ﻗـﻀﺎﻭﺕ ﺫﻫﻨﻲ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻳﺎ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺍﺯ ﻳﻚ ﻧﻘﻄﻪ ﻧﻈﺮ ﺍﺳﺖ، ﻧﻪ ﺩﺭﺳﺖ ﺍﺳﺖ ﻧﻪ ﻧﺎﺩﺭﺳﺖ. ﻛﻠﻴﺪ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﺳـﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﻭﺭﻫﺎﻱ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺕ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻛﻨﻴﻢ ﻭ ﺁﻧﻬﺎﻳﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻧﺎﺩﺭﺳﺖ ﻭ ﻳﺎ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ ﻫـﺴﺘﻨﺪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺩﻫﻴﻢ.

برای دریافت خلاصه این کتاب نفیس مشخصات خود را از طریق لینک زیر ارسال نمایید:

 

ﺑﺨﺶ ﭼﻬﺎﺭﻡ

ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻧﮕﺎﻩ ﻭﺳﻴﻊﺗﺮ

ﺍﺟﺮﺍﻱ ﻓﺮﺁﻳﻨﺪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﺳﺖ، ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺹ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲﻛﻪ ﻣﺒﺎﺩﺭﺕ ﺑﻪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻛﺎﺭﻱ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ ﻛـﻪ ﻭﺍﻗﻌﺎﹰ ﺑﺮﺍﻳﻤﺎﻥ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ. ﺍﮔﺮ ﺑﺎ ﻛﺎﺭﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻳﻤﺎﻥ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ، ﺳﺎﺯﮔﺎﺭﻱ ﺑـﻪ ﻭﺟـﻮﺩ ﺁﻭﺭﻳـﻢ، ﺑـﻪ ﺩﺳـﺘﺎﻭﺭﺩﻱ ﻣﻲﺭﺳﻴﻢ ﻛﻪ ﺩﺍﺋﻤﻲ ﺍﺳﺖ. ﻭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﺤﺘﻮﻡ ﺁﻥ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺩﺭﻭﻧﻲ ﺍﺳﺖ. ﻧﻜﺘﻪ ﻣﻬﻢ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻗـﺴﻤﺖ ﺩﺷـﻮﺍﺭ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻧﻘﺶﻫﺎ ﻭ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﻱ ﺑﻨﻴﺎﺩﻳﻦ ﻣﺸﺨﺺ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﻭ ﺑﻴﺎﻧﻴﻪ ﻣﺄﻣﻮﺭﻳﺖ ﺷﺨـﺼﻲ ﺭﺍ ﻧﻴـﺰ ﻧﻮﺷﺘﻪﺍﻳﻢ. ﻣﺎ ﺍﻛﻨﻮﻥ ﺩﺭ ﻣﺮﺣﻠﻪﺍﻱ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﻳﻢ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﻴﻢ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺯﻳﺎﺩﻱ )ﻭ ﻳـﺎ ﺗﻌـﺪﺍﺩ ﺍﻧـﺪﻛﻲ( ﺍﺯ ﻫـﺪﻑﻫـﺎﻱ ﺑﻠﻨﺪﻣﺪﺕ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﺤﻘﻖ ﺳﺎﺯﻳﻢ. ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﻣﻮﻗﻌﻴﺘﻲ ﻣﻮﺍﺟﻪ ﺷﻮﻳﻢ ﻛﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﻬﻢ ﺍﺯ ﻳﻚ ﻃـﺮﻑ ﻭ ﻣـﺴﺎﺋﻞ ﺍﺿﻄﺮﺍﺭﻱ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻓﺸﺎﺭ ﺑﻴﺎﻭﺭﻧﺪ ﻭ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻮﻗﺘﻲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭼﻴﺰﻱ ﻛﻪ ﺑﻪﺭﺍﺳﺘﻲ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ، ﺑﺎﺯ ﺩﺍﺭﺩ. ﺍﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪﺍﻧﻴﻢ ﻛﻪ ﻓﺮﺁﻳﻨﺪ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﻣﺎ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﻛﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﻴﻢ ﺩﺭ ﺣﺪ ﻛﻤﺎﻝ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻬﺮﻩ ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ. ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻭ ﻛﺴﺐﻭﻛﺎﺭﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺍﻳـﻦ ﺍﺻـﻮﻝ ﺑﻨﻴـﺎﺩﻳﻦ ﺭﺍ ﺑـﻪ ﻛـﺎﺭ ﮔﺮﻓﺘـﻪﺍﻧـﺪ، ﺟـﺰﻭ ﺳـﺎﺯﻣﺎﻥﻫـﺎ ﻭ ﻛﺴﺐﻭﻛﺎﺭﻫﺎﻱ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻮﺩﻩﺍﻧﺪ. ﺍﻳﻦ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥﻫﺎﻱ ﺁﺭﻣﺎﻥﮔﺮﺍ ﻣﻲﺩﺍﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﻭﺍﻗﻌﹰﺎ ﻛﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﭼﻪ ﭼﻴـﺰﻱ ﺑﺎﻋـﺚ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻲﺷﻮﺩ ﻭ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﻮﻓﻖ ﺍﻳﻦ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥﻫﺎ ﻋﻤﻠﻜﺮﺩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﻣﻨﻄﺒﻖ ﻣﻲﺳﺎﺯﻧﺪ ﻛـﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻭ ﺁﻳﻨﺪﻩﺷﺎﻥ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ.

ﺳﺎﺯﻣﺎﻥﻫﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ

ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﺗﻌﺮﻳﻔﻲ ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥﻫـﺎ ﺍﺯ ﻗﺒﻴـﻞ ﺷـﺮﻛﺖ ﺳـﻬﺎﻣﻲ ﻋـﺎﻡ، ﺧـﺎﺹ، ﺑـﺎ ﻣـﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﻣﺤـﺪﻭﺩ، ﻏﻴﺮﺍﻧﺘﻔﺎﻋﻲ، ﺍﺗﺤﺎﺩﻳﻪ، ﺷﺮﻛﺖ ﺩﻭﻟﺘﻲ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﻣﺘﺪﺍﻭﻝ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ، ﻳﻚ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﺣﻘﻮﻗﻲ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ. ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺩﻟﻴﻞ ﺑﺎ ﻳﻚ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﻚ ﻓﺮﺩ ﺣﻘﻴﻘﻲ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﻣﻲﺷﻮﺩ. ﻭﺟﻮﻩ ﻣﺸﺎﺑﻬﺖ ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﻣﻮﺭﺩ ﻓﻮﻕ ﺑﻴﻦ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻭ ﻓﺮﺩ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ. ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻳﻚ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﻣﻲﺷﻮﺩ، ﺩﺭ ﻃﻲ ﺯﻣـﺎﻥ ﺭﺷـﺪ ﻣﻲﻛﻨﺪ، ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﺪ ﻋﻤﺮ ﻃﻮﻻﻧﻲ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﺪ ﺳﺎﻟﻢ ﻳﺎ ﺑﻴﻤﺎﺭ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺮﺍﻱ ﺑﻘﺎﻱ ﺧـﻮﺩ ﺑﺠﻨﮕـﺪ. ﻭ ﺩﺭ ﺟﺪﺍﻝﻫﺎﻱ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻱ ﻭ ﻳﺎ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﺭﻗﺒﺎ ﺑﺮﻭﺩ. ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﺨﺮﺩ ﻭ ﺑﻔﺮﻭﺷﺪ، ﺻـﺎﺣﺐ ﺩﺍﺭﺍﻳـﻲ ﺷـﻮﺩ. ﺍﺯ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻫﻤﻪ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭﻫﺎ ﻣﻨﺘﻔﻊ ﻳﺎ ﻣﺘﻀﺮﺭ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺍﺯ ﺑﻴﻦ ﺑﺮﻭﺩ. ﺩﻳﺪﻳﻢ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻳﻚ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﻧﻘﺶﻫﺎﻳﻲ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻛـﻪ ﺍﻳـﻦ ﻧﻘـﺶﻫـﺎ ﺑـﻪ ﺷـﻜﻠﻲ ﺧﻮﺩﺁﮔـﺎﻩ ﻳـﺎ ﻧﺎﺧﻮﺩﺁﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﻱ ﺑﻨﻴﺎﺩﻳﻦ ﻣﺎ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ. ﻭ ﻧﻴﺰ ﺩﺭﻳﺎﻓﺘﻴﻢ ﻛﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥﻫﺎﻱ ﻣﻮﻓﻖ ﺍﺯ ﻧﻘﺶﻫﺎ ﻭ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﻱ ﺣﺎﻛﻢ ﺑﺮﺁﻧﻬﺎ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﻳﻚ ﻣﺄﻣﻮﺭﻳﺖ ﺷﺨﺼﻲ ﻣﻬﻢ ﺑﺮﺍﻱ ﺧﻮﺩ ﻗﺎﺋﻞ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﻫﻤﻪ ﺍﻳﻦ ﻣـﻮﺍﺭﺩ ﺩﺭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥﻫﺎ ﻣﺼﺪﺍﻕ ﺩﺍﺭﺩ. ﻧﻘﺶﻫﺎﻱ ﺁﻧﺎﻥ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺯ ﻛﺎﺭﻛﺮﺩ ﺩﺭ ﺑﺎﺯﺍﺭ، ﺳﺎﺧﺘﺎﺭ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻭ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺸﺮﻱ ﺍﺳﺖ. ﻫﺮ ﺳـﺎﺯﻣﺎﻧﻲ ﻫـﻢﭼﻨـﻴﻦ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﻳﻲ ﺍﺳﺖ. ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻱ ﻣﺜﺒﺖ ﻭ ﻳﺎ ﻣﻨﻔﻲ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻛﻨﻨﺪ ﻫﻢ ﺑﺮﺍﻱ ﺧﻮﺩ ﻭ ﻫﻢ ﺑﺮﺍﻱ ﺧﻮﺩ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻭ ﻫﻢ ﺑﺮﺍﻱ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺰﺭﮒﺗﺮ. ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﺜﺎﻝ، ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳـﺖ ﻛﻨﺘـﺮﻝ ﺩﻗﻴـﻖ ﺑـﺮﺭﻭﻱ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻭ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺩﺭ ﻳﻚ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺍﺭﺯﺵ ﺗﻠﻘﻲ ﺷﻮﺩ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺳـﺎﺯﻣﺎﻥ ﺩﻳﮕـﺮﻱ ﻧـﻮﺁﻭﺭﻱ ﻭ ﺭﻳـﺴﻚ ﭘـﺬﻳﺮﻱ ﺭﺍ ﺗﺮﻏﻴﺐ ﻧﻤﺎﻳﺪ. ﺑﺮﺧﻲ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥﻫﺎ ﺑﺮﻭﻥﮔﺮﺍﻳﻲ ﻭ ﻣﺸﺎﺭﻛﺖ ﺑﺎ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺰﺭﮒﺗﺮ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﺧﻮﺩ ﻳﻚ ﺍﺭﺯﺵ ﺑﻪ ﺣـﺴﺎﺏ ﻣﻲﺁﻭﺭﻧﺪ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺭﻭﻥﮔﺮﺍﻳﻲ ﻭ ﺗﻤﺮﻛﺰ ﺑﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺭﺯﺵ ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﻣﻲﺁﻭﺭﺩ. ﺗﻤﺎﻡ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥﻫﺎ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﻧﻮﻋﻲ ﻣﺄﻣﻮﺭﻳﺖ ﻭ ﻳﺎ ﺁﺭﻣﺎﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﻣﺄﻣﻮﺭﻳﺖ ﻳﻚ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﺪ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﺳﻮﺩ ﻭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺩﻳﮕﺮ ﻧﺠﺎﺕ ﺑﺸﺮﻳﺖ ﺑﺎﺷﺪ، ﻭ ﺩﺭﺳﺖ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺍﻧﺴﺎﻥﻫﺎ، ﺳﺎﺯﻣﺎﻥﻫﺎ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﻭ ﺑﻬﺮﻩﻭﺭﻱ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻴـﺰﺍﻥ ﺍﻧﻄﺒﺎﻕ ﻭ ﻫﻤﺴﺎﺯﻱ ﻋﻤﻠﻜﺮﺩﺷﺎﻥ ﺑﺎ ﻧﻘﺶﻫﺎ ﻭ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﻱ ﺑﻨﻴﺎﺩﻱ ﺧﻮﺩ ﻣﻲﺩﺍﻧﻨﺪ. ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﺁﺭﻣﺎﻥ ﺍﺳﺖ، ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻳﺪﺋﻮﻟﻮﮊﻱ ﻣﺤﻮﺭﻱ ﺧﻮﺩ ﭘﺎﻳﺒﻨـﺪ ﺍﺳـﺖ ﻭ ﺑـﻪﻧـﺪﺭﺕ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺗﻐﻴﻴـﺮ ﻣﻲﺩﻫﺪ. ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﻱ ﺑﻨﻴﺎﺩﻳﻦ ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻲ ﻳﻚ ﺯﻳﺮﺑﻨﺎﻱ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺳﺨﺖ ﻭ ﻣﺤﻜﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﻲﺁﻭﺭﺩ ﻛﻪ ﺑـﺎ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﻭ ﻣﺪﻫﺎﻱ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﻴﺴﺖ. ﺩﺭ ﺑﺮﺧﻲ ﻣﻮﺍﻗﻊ ﺍﻳـﻦ ﺍﺭﺯﺵﻫـﺎ ﺑـﻴﺶ ﺍﺯ ﻳـﻚ ﺻـﺪ ﺳـﺎﻝ ﭘﺎﺑﺮﺟـﺎ ﻣﺎﻧﺪﻩﺍﻧﺪ. ﺍﮔﺮ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻲ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﻣﻮﻓﻖ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺩﺍﺧﻞ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﺩﺳﺖ ﻳﺎﺑﺪ، ﺑﺎﻳـﺪ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﻫﺴﺘﻪ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻲ ﻧﻘﺶﻫﺎ، ﺍﺭﺯﺵﻫﺎ ﻭ ﻣﺄﻣﻮﺭﻳﺖ ﻣﺘﻤﺮﻛﺰ ﺷﻮﺩ. ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺎﺳﺦ ﺳﺆﺍﻝﻫﺎﻱ ﺯﻳـﺮ ﺭﺍ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﻨﺪ:

• ﺍﻳﻦ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﭼﻪ ﻧﻘﺸﻲ )ﻳﺎ ﻧﻘﺶﻫﺎﻳﻲ( ﺭﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﻗﺒﺎﻝ ﺟﺎﻣﻌﻪ، ﻛـﺸﻮﺭ، ﺟﻬـﺎﻥ ﻭ ﻳـﺎ ﺩﺭ ﻗﺒـﺎﻝ ﻛﺎﺭﻛﻨـﺎﻥ،

ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ، ﺳﻬﺎﻣﺪﺍﺭﺍﻥ ﻭ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﻣﺸﺘﺮﻳﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺍﻳﻔﺎ ﻛﻨﺪ؟

• ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﺸﺨﺺﻛﻨﻨﺪﻩ ﺗﺼﻤﻴﻤﺎﺕ ﻭ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﻫﺮﻳﻚ ﺍﺯ ﻧﻘﺶﻫﺎﻱ ﻓﻮﻕ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛـﺪﺍﻡ

ﺍﺳﺖ؟

• ﻣﺄﻣﻮﺭﻳﺖ ﺧﺎﺹ ﺍﻳﻦ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﭼﻴﺴﺖ؟ ﻛﺪﺍﻡ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻣﻲﻛﻨـﺪ؟ ﭼـﺮﺍ

ﺯﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻛﺠﺎ ﻣﻲﺭﻭﺩ؟

ﺍﮔﺮ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻲ ﻋﻼﻗﻪﻣﻨﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﺳـﺆﺍﻻﺕ ﻓـﻮﻕ ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻧـﺪ ﻭ ﻗـﺪﺭﺕ ﻭ ﺍﻧـﺮﮊﻱ ﺧـﻮﺩ ﺭﺍ ﻣـﺼﺮﻭﻑ ﻭ ﻣﺘﻤﺮﻛﺰ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻛﻨﺪ، ﺑﻪﻭﺍﻗﻊ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﻳﺪ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻭﺍﻛﻨﺸﻲ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﺎ ﺍﻧﺴﺎﻥﻫﺎ ﺩﺭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥﻫﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ.

ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ﭼﻴﺰ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺩﺭ ﺩﺍﻣﻨﻪﺍﻱ ﻭﺳﻴﻊﺗﺮ ﺍﺳﺖ

ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻓﺮﺩ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻫﻮﻳﺖ ﺧﻮﺩﺁﮔﺎﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺗﺼﻮﻳﺮﻱ ﻧﻴﺰ، ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﻛـﻪ ﻣـﻲﺧﻮﺍﻫـﺪ ﺩﺭ ﺯﻧـﺪﮔﻲ ﺑـﻪ ﺁﻥ ﺑﺮﺳﺪ، ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﺒﺎﻧﻲ ﻻﺯﻡ ﺑﺮﺍﻱ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺭﺅﻳﺎﻫﺎ ﺑﺮﺍﻱ ﻳﻚ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺑﻬﺘﺮ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﻧﻤﻲﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﻓﺮﺩﻱ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﻧﻘﺶ، ﺍﺻﻮﻝ ﺑﻨﻴﺎﺩﻱ ﻭ ﻣﺄﻣﻮﺭﻳﺖ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲﺍﺵ ﭼﻪ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻳﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺑـﺎ ﺍﻳﻦﻫﺎ ﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻜﻨﺪ ﻭ ﻳﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻗﻠﻤﺮﻭ ﻗﺪﺭﺕﺗﺎﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﺑﺎﺷﺪ. ﻫﻴﭻ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺭﺳﺖ ﻳﺎ ﻏﻠﻄﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻳـﻦ ﺳﺆﺍﻝﻫﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ. ﺍﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﻧﻠﺴﻮﻥ ﻣﺎﻧﺪﻻﻱ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻭ ﻳﺎ ﻛﺸﻮﺭ ﺧﻮﺩ ﺑﺸﻮﻳﺪ، ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﻧﺸﺎﻥﺩﻫﻨﺪﻩ ﺷﺨـﺼﻴﺖ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮﺩ ﺷﻤﺎ ﻭ ﭘﻮﻳﺎﻳﻲ ﺍﻟﻬﺎﻡﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺰ ﺁﻥ ﻭ ﺩﺳﺘﺎﻭﺭﺩ ﺁﮔﺎﻫﻲ ﺍﺯ ﻣﻨﻮﻳﺎﺕ ﺩﺭﻭﻧﻲ ﺷﻤﺎﺳﺖ. ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺗﺮﺑﻴﺖ، ﺍﮔﺮ ﻋﻘﺮﺑﻪ ﻗﻄﺐ ﻧﻤﺎﻱ ﺩﺭﻭﻧﻲ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﺭﻭﻱ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻭ ﺗﻨﻲ ﭼﻨﺪ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻧﺰﺩﻳﻚﺗﺎﻥ ﻣﺘﻤﺮﻛﺰ ﺷﺪﻩ ﺍﺳـﺖ، ﺁﻥ ﻫﻢ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﻫﻢ ﺍﻳﻦ ﻓﺮﺁﻳﻨﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻛﻤﻚ ﻛﻨﺪ. ﻧﻜﺘﻪ ﻣﻬﻢ، ﺍﻗـﺪﺍﻡ ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺩﺭﺳﺖ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﻭ ﺁﻥ ﭼﻴﺰﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪﺭﺍﺳﺘﻲ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ. ﻣﺄﻣﻮﺭﻳﺖ ﺷﻤﺎ ﻭ ﺣﻴﻄﻪ ﻗﺪﺭﺕﺗﺎﻥ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﻲﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺍﺟﺮﺍﻱ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎﻳﺘﺎﻥ ﺑﺎ ﭼﺎﻟﺶﻫﺎﻱ ﺟﺪﻱ ﻣﻮﺍﺟﻪ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﺷﺪ. ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻓﺮﺁﻳﻨﺪﻫﺎﻱ ﻣﻨﺪﺭﺝ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺭﺍ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. ﺑﺮﺧﻲ ﺑﻪ ﻋﻠـﺖ ﺁﻣﻮﺯﺷـﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﺩﻳﺪﻩﺍﻧﺪ ﻭ ﻋﺪﻩﺍﻱ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﻛﺎﻣ ﹰﻼ ﺍﺑﺘﻜﺎﺭﻱ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺩﺭ ﻣﻌﺮﺽ ﺁﻣﻮﺯﺷﻲ ﺧـﺎﺹ ﻗـﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺍﻳﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺧﻮﺩ، ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﻃﺮﺍﻑﺷﺎﻥ، ﺩﺭ ﻛﺸﻮﺭﺷﺎﻥ، ﻭ ﻳﺎ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺗﻲ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩﻩﺍﻧﺪ. ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﻛﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺳﺮﺷﻨﺎﺳﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺍﻣﺎ ﺍﻛﺜﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﺮﺩﻣﻲ ﻋﺎﺩﻱ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺭﻭﺯﻣﺮﻩ ﺧﻮﺩ ﻛﺎﺭﻫﺎﻳﻲ ﺧﺎﺭﻕﺍﻟﻌﺎﺩﻩ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﻲﺩﻫﻨﺪ. ﻛﻠﻴﺪ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ، ﺩﺭ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺍﺛﺮ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﻱ ﺑﻨﻴﺎﺩﻳﻦ ﻭ ﻣﺄﻣﻮﺭﻳﺖ ﺷﺨﺼﻲ ﺩﺭ ﻧﻘﺶﻫﺎﻳﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻛﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﻳﻔﺎ ﻣـﻲﻛﻨﻨـﺪ. ﺩﺭ ﻃـﻲ ﺍﻳـﻦ ﻓﺮﺁﻳﻨـﺪ، ﺁﻧﻬـﺎ ﺑـﻪ ﺩﺳﺘﺎﻭﺭﺩﻫﺎ ﻭ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖﻫﺎﻱ ﻋﻈﻴﻤﻲ ﻣﻲﺭﺳﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺩﺭﻭﻧﻲ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮ ﺩﺳﺖ ﻣﻲﻳﺎﺑﻨﺪ.

ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻣﺎ ﺩﺭ ﻳﻚ ﻗﺎﻟﺐ ﺳﻴﻤﺎﻧﻲ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺪﺍﺭﺩ

ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻳﻚ ﻣﺴﺎﻓﺮﺕ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻪ ﻳﻚ ﻣﻘﺼﺪ. ﺍﻳﻦ ﺗﺼﻮﻳﺮﻱ ﻭﺍﻗﻌﻲ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺍﺳﺖ. ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻣـﺎ ﻣﺮﺗﺒـﹰﺎ ﺩﺭ ﺣـﺎﻝ تغییر ﺍﺳﺖ. ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻴﺰ ﺛﺎﺑﺖ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﻛﻠﻴﺸﻪﺍﻱ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﻛﺎﻣﻼﹰ ﺩﺭﺳﺖ ﺍﺳﺖ. ﻧـﻪ ﺗﻨﻬـﺎ ﺯﻧـﺪﮔﻲ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻭ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻲﻛﻨﻴﺪ، ﺑﻠﻜﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﻔﺎﻫﻴﻤﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺻﺤﺒﺖ ﻛـﺮﺩﻳﻢ ﻧﻴـﺰ ﺩﺭ ﻣﻌـﺮﺽ ﺗﻐﻴﻴـﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺍﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻌﻨﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﺯﻣﺎﻥ ﻧﻘﺶﻫﺎﻱ ﺷﻤﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ، ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﻱ ﺑﻨﻴﺎﺩﻱﺗـﺎﻥ ﻋﻮﺽ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺣﺘﻲ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺷﻤﺎ ﺍﺯ ﻣﺄﻣﻮﺭﻳﺖﺗﺎﻥ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺩﭼﺎﺭ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ. ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺩﺭ ﭼـﻪ ﺳﻦ ﻭ ﺳﺎﻟﻲ ﺑﺎﺷﻴﺪ، ﺗﺎﻛﻨﻮﻥ ﺍﻳﻦ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﺭﺍ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻛﺮﺩﻩﺍﻳﺪ. ﺩﺭ ﺳﻦ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﺳﺎﻟﮕﻲ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺷﻤﺎ ﺩﻳﮕﺮ ﻧﻘﺶ ﭘﺪﺭ ﻳﺎ ﻣﺎﺩﺭ ﻳﻚ ﻛﻮﺩﻙ ﺧﺮﺩﺳﺎﻝ ﺭﺍ ﻋﻬﺪﻩﺩﺍﺭ ﻧﺒﺎﺷـﻴﺪ ﻭ ﻳﺎ ﺣﺘﻲ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻧﻘﺶ ﻳﻚ ﭘﺪﺭﺑﺰﺭﮒ ﻳﺎ ﻣﺎﺩﺭﺑﺰﺭﮒ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷـﻴﺪ. ﻫﻤﭽﻨـﻴﻦ ﺷـﺎﻳﺪ ﺷـﻤﺎ ﺩﺭ ﻣﺮﺣﻠﻪﺍﻱ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﺮﺧﻲ ﻧﻘﺶﻫﺎ ﻛﺎﻣﻼﹰ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻛﻨﻨﺪ. ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﺜﺎﻝ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺷﻤﺎ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻜﻠﻒ ﺑﻪ ﻣﺮﺍﻗﺒﺖ ﺍﺯ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﻣﺴﻦﺗﺎﻥ ﺑﻴﺎﺑﻴﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺮﺍﻗﺐ ﺷﻤﺎ ﺑﻮﺩﻩﺍﻧﺪ. ﺣﺘـﻲ ﺩﺭ ﻣـﻮﺭﺩ ﻧﻘﺶﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺧﻮﺩ ﺗﻐﻴﻴﺮﻱ ﭘﻴﺪﺍ ﻧﻤﻲﻛﻨﻨﺪ، ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻭﻟﻮﻳﺖ ﻧﺴﺒﻲ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻳﺎﺑﺪ.

ﻧﻘﺶ ﻳﻚ ﻣﺪﻳﺮ ﻃﻲ ﺳﺎﻝﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﺩﺍﺭﻳﺪ، ﺍﺯ ﺍﻭﻟﻮﻳـﺖ ﺑـﺎﻻﻳﻲ ﺑﺮﺧـﻮﺭﺩﺍﺭ ﺧﻮﺍﻫـﺪ ﺑـﻮﺩ. ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ ﻧﻘﺶ ﻳﻚ ﭘﺪﺭ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺷﻤﺎ ﻛﻮﭼﻚ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻧﻴﺰ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺍﺳﺖ. ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﻧﻘﺶﻫـﺎﻱ ﺷـﻤﺎ ﺑـﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻳﻚ ﻣﺪﻳﺮ ﻭ ﻳﻚ ﭘﺪﺭ ﻫﻴﭽﮕﺎﻩ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺷﻤﺎ ﻣﺤﻮ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ، ﺍﻣﺎ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺧـﻮﺩ ﺭﺍ، ﻧـﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﺎﻳﺮ ﻧﻘﺶﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﺷﻤﺎﺳﺖ، ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺑﺪﻫﻨﺪ. ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﻱ ﺑﻨﻴﺎﺩﻳﻦ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﻃﻲ ﺯﻣﺎﻥ ﺩﺳﺘﺨﻮﺽ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺷﻮﻧﺪ. ﺧﻮﺍﻩ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻧﻘﺶﻫـﺎﻱ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻛﻨﻨﺪ، ﻭ ﺧﻮﺍﻩ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﺟﺪﻳﺪﻱ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺑﻴﺎﺑﻴﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖﻫـﺎﻱ ﺟﺪﻳـﺪ ﺭﻭﺑﻪﺭﻭ ﺷﻮﻳﺪ. ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﻗﻊ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎ ﺑﻪﺳﺎﺩﮔﻲ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﻟﻴﻞ ﺭﺥ ﻣﻲﺩﻫﻨـﺪ ﻛـﻪ ﺷـﻤﺎ ﻭﺍﺭﺩ ﻳـﻚ ﺩﻭﺭﻩ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺧﻮﺩ ﺷﺪﻩﺍﻳﺪ.

ﻣﺄﻣﻮﺭﻳﺖﻫﺎﻱ  ﺷﺨﺼﻲ ﻛﻢﺗﺮ ﺩﺭ ﻣﻌﺮﺽ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﮔﻮ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻫﻢ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﺯﻣﺎﻥ ﺗﻐﻴﻴـﺮﻛﻨﻨﺪ. ﻫﺮ ﭼﻪ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﺄﻣﻮﺭﻳﺖ ﺭﺍ ﻛﺎﻣﻞﺗﺮ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ، ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺛﺎﺑـﺖ ﻣﺎﻧـﺪﻥ ﺁﻥ )ﻭ ﻳـﺎ ﺗﻘﺮﻳﺒـﹰﺎ ﺛﺎﺑـﺖ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﺁﻥ( ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺳﺖ. ﻧﻜﺘﻪ ﻣﻬﻤﻲ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛـﻪ ﺯﻧـﺪﮔﻲ ﺩﺭ ﺣـﺎﻝ ﺗﻐﻴﻴـﺮ ﺍﺳـﺖ ﻭ ﺑـﻪ ﺩﻧﺒـﺎﻝ ﺁﻥ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺎ ﻣﻬﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻧﻴﺰ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﻛﺮﺩ. ﻭ ﻧﻜﺘﻪ ﻣﻬﻢ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﺭﻳـﺰﻱ ﻛـﺮﺩﻩ ﻭ ﺳـﺎﻟﻲ ﻳﻜﺒﺎﺭ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻓﺮﺁﻳﻨﺪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩﻩﺍﻳﻢ، ﻣﻮﺭﺩ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﻧﻈﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﻴﻢ. ﻗﻄﻌﹰﺎ ﺍﺯ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺗﻲ ﻛـﻪ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﻩ ﻛﻮﺗﺎﻩ ﻳﻜﺴﺎﻟﻪ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲﺗﺎﻥ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻣﺘﻌﺠﺐ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﺷﺪ. ﻭ ﭼﻘﺪﺭ ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﻧﻈﺮﻫﺎﻱ ﺳﺎﻟﻴﺎﻧﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﻛﺎﺭ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪﺍﻱ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﻧﻘﺶﻫﺎ ﻭ ﻳﺎ ﺍﺭﺯﺵﻫـﺎﻱ ﺑﻨﻴﺎﺩﻳﻦ ﺧﻮﺩ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻧﺪﺍﺩﻩﺍﻳﺪ؟ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻳﻚ ﻓﺮﺁﻳﻨﺪ ﺍﺳﺖ، ﻧﻪ ﻳﻚ ﻭﺍﻗﻌﻪ. ﻣﺎ ﺑﺮﺍﻱ ﺟﺒﺮﺍﻥ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﺎﺕ ﺧﻮﺩ ﻣﻮﻗﻌﻴـﺖﻫـﺎﻱ ﺑـﺴﻴﺎﺭﻱ ﺧـﻮﺍﻫﻴﻢ ﺩﺍﺷﺖ. ﺍﺻ ﹰﻼ ﻣﻌﻨﻲ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻫﻤﻴﻦ ﺍﺳﺖ. ﻣﻌﻨﻲ ﺭﺷﺪ ﭼﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻳﻚ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻭ ﻳﺎ ﻳﻚ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻫﻤـﻴﻦ ﺍﺳـﺖ. ﺍﮔﺮ ﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﺁﻣﺎﺩﮔﻲ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺷﻜﺴﺖ ﺑﺮﺍﻱ ﻭﺍﻗﻌﻪ ﺑﺰﺭﮒﺗﺮ ﺑﻌﺪﻱ ﺩﺭﺱ ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ، ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑـﺮﺍﻱ ﻭﺍﻗﻌﻪ ﺑﻌﺪﻱ ﺁﻣﺎﺩﻩﺗﺮ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﻳﺎﻓﺖ. ﺍﮔﺮ ﺍﻳﻦ ﺁﻣﺎﺩﮔﻲ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻌﻨﻲ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﻧﻬﺎﺩﻳﻨﻪ ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺯﻧﺪﻥ ﺑﻮﺩﻥ ﻓﻘﻂ “ﻳﻚ ﺗﺠﺮﺑﻪ، ﻳﻚ ﻓﺮﺁﻳﻨﺪ ﻭ ﻳﻚ ﻣﺴﺎﻓﺮﺕ” ﺍﺳـﺖ، ﺁﻥﮔـﺎﻩ ﺑـﻪ ﺍﺗﻔﺎﻗـﺎﺗﻲ ﻛـﻪ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲﻣﺎﻥ ﺭﺥ ﻣﻲﺩﻫﺪ، ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﻳﻚ ﺗﻮﻓﺎﻥ ﺧﺎﻧﻤﺎﻥ ﺑﺮﺍﻧﺪﺍﺯ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﻤﻲﻛﻨﻴﻢ. ﻗﻄﻌﹰﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﺷﺪ ﻛـﻪ ﺍﻳـﻦ ﺗﺠﺎﺭﺏ ﻫﺮ ﻛﺪﺍﻡ ﺩﺭﺱﻫﺎﻳﻲ ﺑﺰﺭﮒ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﺑﺮﻭﻳﻢ ﺍﻣﺎ ﺳﻌﻲ ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﺎﺕ ﻗﺒﻠﻲ ﺭﺍ ﺗﻜﺮﺍﺭ ﻧﻜﻨﻴﻢ ﻭ ﻓﺮﺁﻳﻨﺪ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺭﺍ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﻫﻴﻢ. ﺑـﻪ ﺧـﺎﻃﺮ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﻛﻪ ﺟﻤﻊ ﻭ ﺟﻮﺭ ﻛﺮﺩﻥ ﺍﻳﻦ ﻓﺮﺁﻳﻨﺪ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺗﺼﻮﻳﺮﻱ ﺁﮔﺎﻫﺎﻧﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺳـﻪ ﺍﻟﻜﺘـﺮﻭﻥ )ﻧﻘـﺶﻫـﺎ، ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﻱ ﺑﻨﻴﺎﺩﻳﻦ ﻭ ﻣﺄﻣﻮﺭﻳﺖ ﺷﺨﺼﻲ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮﺩ ﻫﺮ ﻳﻚ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲ( ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷـﻴﻢ، ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﺩﻭﺭ

ﻫﺴﺘﻪﺍﻱ ﻛﻪ ﻣﺎ ﻫﺴﺘﻴﻢ، ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﭼﺮﺧﺶ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﻗﻊ، ﺍﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﻴﺪ ﻣﻮﻓﻖ ﺷﻮﻳﺪ، ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﺟﺎﺩﻩﺍﻱ ﺑﺮﻭﻳﺪ ﻛﻪ ﻛﻢﺗﺮ ﻛﺴﻲ ﺩﺭ ﺁﻥ ﮔﺎﻡ ﮔـﺬﺍﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﻻﺯﻡ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺣﺎﺷﻴﻪ ﺍﻣﻦ ﺭﺍ ﺭﻫﺎ ﻛﻨﻴﺪ. ﺍﻣﺎ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻧﺸﺎﻃﻲ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮﺍﺟﻮﻳﻲ ﺑـﻪ ﺷﻤﺎ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺩ ﻛﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﻲﺷﻮﻳﺪ ﺑﺴﺘﺮ ﻣﺴﺘﺤﻜﻤﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎﻱ ﺁﮔﺎﻫﻲ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺗـﺎﻥ ﻭ ﭼﻴـﺰﻱ ﻛﻪ ﺑﻪﺭﺍﺳﺘﻲ ﺑﺮﺍﻳﺘﺎﻥ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻛﺮﺩﻩﺍﻳﺪ، ﺗﻤﺎﻡ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺁﻭﺭﺩ.

ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺳﺮﺷﺎﺭ، ﭘﺎﺩﺍﺷﻲ ﺩﺭﻭﻧﻲ

ﺍﮔﺮ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻭ ﺭﻓﺘﺎﺭﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﻱ ﺩﺭﻭﻧﻲ ﻭ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻭﺍﻗﻌﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺭﻳﻢ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻛﻨﻴﻢ، ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻃﺒﻴﻌﻲ ﺁﻥ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﺗﻌﺎﺩﻟﻲ ﺧﺎﺭﻕﺍﻟﻌﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ. ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺩﺭﻭﻧـﻲ، ﺍﻧـﺮﮊﻱ ﻓـﻮﻕﺍﻟﻌـﺎﺩﻩ، ﺗﻤﺮﻛﺰ ﻭ ﺍﺛﺮﺑﺨﺸﻲ ﺷﺨﺼﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﻲﺁﻳﻨﺪ، ﻏﻨﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻣﺎ ﻣﻲﺑﺨﺸﺪ ﻛـﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒـﺎ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺍﺯ ﺳﻬﻴﻢ ﻛﺮﺩﻥ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﻲﺳﺎﺯﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺩﻗﻴﻘﺎﹰ ﻫﻤﺎﻥ ﭼﻴﺰﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣـﺎ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺗﺤـﺖ ﻋﻨـﻮﺍﻥ “ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺳﺮﺷﺎﺭ” ﻳﺎﺩ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ. ﻣﻌﻨﻲ ﺯﻳﺴﺘﻦ ﻳﻚ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﭼﺴﺖ؟ ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﭘﺸﺖ ﺍﻳﻦ ﻣﻌﻨﻲ ﻧﻬﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﻔﻬـﻮﻡ ﺗﻨﺎﻗﺾﺁﻣﻴﺰﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺿﺮﺏﺍﻟﻤﺜﻞ ﻗﺪﻳﻤﻲ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ: »ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﺩﻫﺶ ﻭ ﺑﺨﺸﺶ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ ﻭﺍﻗﻌﺎﹰ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﻛﺮﺩ«. ﺯﻳﺴﺘﻦ ﻳﻚ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﻳﻌﻨﻲ ﺭﻓﻊ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﻴﺎﺯﻫﺎ )ﺭﻭﺣﻲ، ﺟﺴﻤﻲ، ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ، ﺍﺣﺴﺎﺳﻲ ﻭ ﺭﻭﺍﻧﻲ( ﻭ ﻛﻤـﻚ ﺑـﻪ ﺩﻳﮕﺮﺁﻧﻜﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺯ ﺳﺮﺷﺎﺭﻱ ﻭ ﻭﻓﻮﺭ ﻓﻘﻂ ﺍﺯ ﺟﻨﺒﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺎﺩﻱ ﻧﻴﺴﺖ، ﺑﻠﻜـﻪ ﻣـﺮﺍﺩ ﻣـﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺁﻥ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﺨﻮﺍﻫﻴﺪ. ﺗﻤﺎﻡ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻳﺘﺎﻥ ﺑﻪﺭﺍﺳﺘﻲ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ. ﻫﻤﺎﻥ ﻃﻮﺭ ﻛﻪ ﻗﺒﻼﹰ ﻫﻢ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺷﺪ، ﺗﺮﻛﻴﺐ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓـﺮﺩ ﻧﻘـﺶﻫـﺎ، ﺍﺭﺯﺵﻫـﺎﻱ ﺑﻨﻴـﺎﺩﻳﻦ ﻭ ﻣﺄﻣﻮﺭﻳـﺖ ﺷﺨﺼﻲ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺍﺳﺖ.

ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻛﺮﺩﻥ ﺑﺎ ﺫﻫﻨﻴﺘﻲ ﺳﺮﺷﺎﺭ

ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻣﺎ ﻫﻤﺴﺎﺯ ﺑﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪﺭﺍﺳﺘﻲ ﺑﺮﺍﻳﻤﺎﻥ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ، ﻗﺪﺭﺕ ﺩﺭﻭﻧﻲ ﻣﺎ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷـﺪ.

ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺭﺥ ﻣﻲﺩﻫﺪ ﻳﻚ ﻭﺍﻛﻨﺶ ﺯﻧﺠﻴﺮﻩﺍﻱ ﺷﺒﻴﻪ ﻭﺍﻛﻨﺶ ﺍﺗﻤﻲ ﭘﺪﻳﺪﺍﺭ ﻣﻲﺷﻮﺩ. ﻣﺎ ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻧﻴﺎﺯﻫﺎﻱ ﺷﺨﺼﻲﻣﺎﻥ ﺑﺮﻃﺮﻑ ﺷﺪﻩ، ﺍﺣﺴﺎﺳﻲ ﺍﺯ ﺁﺭﺍﻣـﺶ ﺩﺭﻭﻧـﻲ ﻭ ﻛـﺴﺐ ﺩﺳـﺘﺎﻭﺭﺩﻱ ﻣﺜﺒﺖ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﺩﺍﺷﺖ. ﺍﺯ ﻃﺮﻓﻲ ﺍﻳﻦ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺑﺎﻋﺚ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺑﺎ ﺍﺷﺘﻴﺎﻗﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻭ ﺁﻣﺎﺩﮔﻲ ﺑﺎﻻﺗﺮﻱ ﺑـﻪ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺟﻬﺖ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺳﺮﺷﺎﺭﺗﺮ ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻴﻢ. ﺯﻧﺠﻴﺮﻩ ﺩﺭ ﺟﺎﻳﻲ ﺗﻜﻤﻴﻞ ﻣﻲﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﻣﺎ ﻣﺘﻮﺟـﻪ ﻣﻲﺷﻮﻳﻢ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺧﺪﻣﺖ ﺑﻪ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺧﻮﺩ ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﺳﺮﺷﺎﺭﺗﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺫﻫﻨﻴﺖ ﻧﮕﺎﻩ ﻛﻨﻴﺪ ﺁﻥﮔﺎﻩ ﺍﺯ ﻭﻓﻮﺭ ﻭ ﺳﺮﺷﺎﺭﻱ ﺑﻴﺸﺘﺮﻱ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﺷﺪ. ﭘﻴﺮﻭﺯﻱﻫﺎﻱ ﺑﺰﺭﮒ ﻧﺼﻴﺐ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻧﻤﻲﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺳﺮﻳﻊﺗﺮ ﺍﺯ ﺑﻘﻴﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﻳـﺎ ﺑـﺎﻫﻮﺵﺗـﺮ، ﺩﺭﺧـﺸﺎﻥﺗـﺮ ﻭ ﺛﺮﻭﺗﻤﻨﺪﺗﺮﻧﺪ. ﭘﻴﺮﻭﺯﻱ ﻧﺼﻴﺐ ﻛﺴﻲ ﻣﻲﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﻫﺮﺑﺎﺭ ﻛﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺍﺯ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﺮﺧﻴﺰﺩ. ﺗﻤﺎﻡ ﭼﺎﻟﺶ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻣﻨﺪﺭﺝ ﺩﺭﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺷﻮﺩ. ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮﺩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﺎﺳﻴﺪ. ﻧﻘﺶﻫﺎﻳﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺷﻤﺎ ﻣﻬﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﻣﺸﺨﺺ ﻛﻨﻴﺪ. ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺍﺳﺎﺳﻲ ﺷﺨﺼﻲ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻭ ﺗﺒﻴﻴﻦ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﻱ ﺑﻨﻴﺎﺩﻱﺗﺎﻥ ﺑﻨﻮﻳـﺴﻴﺪ. ﻳـﻚ ﺑﻴﺎﻧﻴـﻪ ﻣﺄﻣﻮﺭﻳـﺖ ﺷﺨـﺼﻲ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﺍﺯ ﺍﻧﮕﻴﺰﻩ ﺧﻠﻖ ﻛﻨﻴﺪ. ﻣـﺄﻣﻮﺭﻳﺘﻲ ﻛـﻪ ﻫﻤﻴـﺸﻪ ﺩﺭ ﻭﺟﻮﺩﺗـﺎﻥ ﺑـﻮﺩﻩ ﺍﻣـﺎ ﻫﻴﭽﮕـﺎﻩ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑـﺮﺭﻭﻱ ﻛﺎﻏـﺬ ﻧﻴﺎﻭﺭﺩﻩﺍﻳﺪ. ﺩﺭ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺯﻳﺮ ﺭﺍ ﻳﻜﺒﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﺟﺪﻱ ﻣﺮﻭﺭ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﺑﺒﻨﺪﻳﺪ.

ﻧﮕﺎﻫﻲ ﺟﺪﻱ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﻥ ﺧﻮﺩ ﺑﻴﻔﻜﻨﻴﺪ

ﻓﺮﺁﻳﻨﺪﻱ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻃﻲ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻣﻌﺮﻓﻲ ﺷﺪ، ﺷﺮﻭﻉ ﻛﻨﻴﺪ ﻭ ﻣﻘﺪﺍﺭﻱ ﺍﺯ ﺍﺣـﺴﺎﺱ ﺁﺭﺍﻣـﺶ ﺩﺭﻭﻧـﻲ ﺣﺎﺻـﻞ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﺎﻭﺭﺩﻫﺎﻱ ﺯﻳﺴﺘﻦ ﻫﻤﺴﺎﺯ ﺭﺍ، ﺑﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮﺍﻳﺘﺎﻥ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ، ﻟﻤﺲ ﻛﻨﻴﺪ.

ﺍﮔﺮ ﻫﻨﻮﺯ ﺍﻳﻦ ﻓﺮﺁﻳﻨﺪ ﺭﺍ ﺷﺮﻭﻉ ﻧﻜﺮﺩﻩﺍﻳﺪ، ﺳﻌﻲ ﻛﻨﻴﺪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺷﺮﻭﻉ ﻛﻨﻴﺪ. ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﭘﺎ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﺍﻩ ﺑﮕﺬﺍﺭﻳـﺪ، ﻭﻗﺎﻳﻊ، ﺗﺠﺎﺭﺏ ﻭ ﺷﻨﺎﺧﺘﻲ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲﺗﺎﻥ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺁﻣﺪ ﻛﻪ ﺍﻃﺮﺍﻓﻴﺎﻥﺗـﺎﻥ ﻭ ﺣﺘـﻲ ﺟﻬﺎﻧﻴـﺎﻥ ﺭﺍ ﺑـﻪ ﺣﻴـﺮﺕ ﻭﺍﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ. ﺍﻣﺎ ﺷﻤﺎ ﻣﻲﺩﺍﻧﻴﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﭼﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ.

ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻃﺒﻴﻌﻲ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺳﺎﺯﮔﺎﺭ ﻭ ﻫﻤﺴﺎﺯ ﺑﺎ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺩﺍﺩﻩﺍﻳﺪ. ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺩﺭﻭﻧﻲ ﺭﺍ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﺗﻼﺵﺗﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﺪ.

 

 

برای دریافت خلاصه این کتاب نفیس مشخصات خود را از طریق لینک زیر ارسال نمایید: